UMUT (EySer)

Bölüm 24

Serkan gözünü açtığında bir hastane odasındaydı. Kalkmaya çalıştığında kolundaki serumu gördü.

Hemşire:"Lütfen kalkmayın. Dinlenmeniz gerekiyor."

Serkan:"Ne oldu bana?"

Hemşire:"Bir kaza geçirmişsiniz.."

Serkan:"E... Eylül... diğerleri onlar nasıl?"

Hemşire:"Sakin olun. Arkadaşlarınızla ilgileniyorlar."

Serkan:"Görmek istiyorum."

Hemşire:"Şimdi göremezsiniz."

Serkan:"Bir şey mi oldu onlara?!!"

Hemşire:"Hepsi ameliyatta. Merak etmeyin iyi olacaklar." deyip odadan çıktı.

Serkan'ın gözünden yaşlar akmaya başlamıştı. "Onlara bir şey olursa ne yaparım ben?!"

Kolundaki serumu söküp koridora çıktı. "Eylüül!! Güneey!!" diye bağırıyordu.

Hemşire koşup kolundan tutmuştu. "Beyefendi sakin olun lütfen."

Serkan:"Neredeler?!!"

O sırada ameliyathaneden çıkan doktoru görünce Serkan hemen yanına koştu. "Arkadaşlarım nasıl?!"

Doktor:"Güney Bey'in ameliyatı bitti. Ama iyi olup olmadığı 24 saat sonra belli olur."

Serkan:"Diğerleri?"

Doktor:"Ben Güney Bey'in ameliyatına girdim sadece. Diğer arkadaşlarınız ameliyatta şu an."

Serkan öylece yere oturdu. Hepsinin bir an önce iyileşmesi için dualar ediyordu. "Ne olur bırakmayın beni... Eylül sana yeni kavuşmuşken beni böyle bırakamazsın." dedi gözünden yaşlar süzülürken.

******
3 saat sonra

Meral ameliyattan çıkmıştı. Fakat durumu ağır olduğu için o da Güney gibi yoğun bakımdaydı. Emre ameliyattan çıkıp uyanmıştı. Serkan da yanındaydı.

Serkan:"Emre... iyi misin?"

Emre:"Başım çok ağrıyor. Ne oldu bize ya?"

Serkan:"Kaza yaptık."

Emre:"Diğerleri nasıl iyi mi?"

Serkan bir şey demeden gözünü yere dikti. Kızlar hala ameliyattaydı. Güney ve Meral de uyanmamıştı.

Emre:"Konuşsana Serkan! Bir şey mi oldu onlara?!"

Serkan:"İyi olacaklar."

O sırada hemşire gelmişti. "Songül Hanım da ameliyattan çıktı. Ama hala hayati tehlikesi var. Yoğun bakıma aldık." dedikten sonra Emre'nin serumunu kontrol edip çıktı.

Serkan:"Eylül hala çıkamadı." dedi kendi kendine konuşurken.

Emre:"Meral?"

Serkan:"Yoğunbakımda."

Emre ile Serkan yoğunbakımın önüne gelmiş camdan Meral ve Güney'e bakıyordu.

Emre:"Serkan... ben Meral'i sevdiğimi anladım."

Serkan:"İyi kız Meral... hepimiz seviyoruz tabi."

Emre:"Öyle değil. Aşığım ben ona."

Serkan hafifce tebessüm etti. "Uyanınca kendisine söylersin kardeşim."

Emre:"Uyanacak değil mi?"

Serkan:"Uyanacak."

O sırada sedyeyle getirilen Songül'ü gördüler.