Biliyorum EySer istiyorsunuz. Ama birazcık daha sabır.😉
******
Songül:"Ne oldu?"
Emre:"Çok şaşıracaksınız özellikle sen kuzen. :)"
Songül:"Lan adamı çatlatma anlatsana."
Emre:"Senin Güney karşıma çıktı az önce. :)"
Eylül:"Konuştu mu yoksa?"
Emre:"Evet. :)"
Meral:"Ayy çok merak ettim ne dedi?"
Emre:"Kim olduğumu sordu. Tabi ben söylemedim. :)"
Songül:"Niye?"
Emre:"Kızım anlasana seni kıskanmış. :)"
Meral:"Yok artık. :)"
Songül:"Saçmalama lan çocuk bana düşman gibi bakıyor. Niye kıskansın?"
Emre:"Kıskandığı için öyle bakıyor işte. :)"
Songül:"Serkan niye öyle bakıyor bize o zaman?"
Emre:"Onu bilemeyeceğim ama Güney kıskanıyor."
Eylül:"Keşke Songül'ün kuzeni olduğunu söyleseydin. Belki o zaman tavırları değişirdi."
Emre:"Çabalasın işte biraz. :)"
O sırada Güney çaprazlarındaki masaya oturmuştu.
Emre:"Bakın ne yapacağım şimdi. :)" diyerek elini Songül'ün omzuna attı.
Songül:"Napıyorsun lan?"
Emre:"Şşt çaktırma tepkisini ölçeceğiz."
Güney ellerini yumruk yapmış onları izliyordu. Öfkeyle ayağa kalkıp kantinden çıktı.
Songül:"Naptın lan sen?! Zaten düşman gibiyiz."
Meral:"Nasıl kıskandı ya. :)"
Eylül:"Emre dayak yiyecektin az kalsın. :)"
Emre:"Bir şey olmaz. :)"
Songül:"Ben bi bakıyım."
Meral:"Ya dur biraz çabalasın Songül. Çok zevkli oluyor. :)"
Eylül:"Hem onlar bize açıklama yapmadan küstü. Sen niye açıklama yapacaksın ki."
Songül:"Tamam lan. Konuşmuyorum."
*****
1 ay sonraEylül ne kadar Cemre ile Serkan'ın ilişkisine alışmış görünse de içten içe çok üzülüyordu.
Sabah Songül Eylül'ün odasına girdiğinde uyuduğunu gördü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT (EySer)
FanfictionUMUT... Hiç bitmeyen bahar mevsimidir, İçinde kar da yağar fırtına da kopar... Ama çiçekler açmaya hep devam eder.