Emre:"A... amca sizin ne işiniz var burda?" dedi amcası ve yengesine şaşkınlıkla bakarken.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülay:"Baktık sizin arayıp soracağınız yok biz gelelim dedik. Kızım nerede çok özledim onu."
Songül ve Eylül kimin geldiğine bakmak için kapıya geldiklerinde şaşkınlıkla kalmışlardı.
Songül:"Anne... baba..."
Gülay:"Kızım. :)"
Sadullah:"Bizi eve almayı düşünmüyorsunuz galiba."
Emre:"Dalmışım amca geçin hadi."
Hep birlikte içeri geçtiler.
Gülay:"Ee ne yapıyorsunuz bakalım?"
Songül:"İyiyiz anneciğim. Kahvaltı yapacaktık biz de."
Eylül:"Siz de açsınızdır hep birlikte kahvaltı yapalım hadi."
Mutfağa ilerlerken Songül Emre'nin kulağına fısıldadı. "Lan niye haber vermedin bize?"
Emre:"Benim de haberim yoktu ki."
Eylül:"Misafir derken kimi kastediyordun o zaman?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O sırada kapı çaldı.
Emre:"Geldiler... yandık."
Songül:"Kim geldi?"
Emre:"Güney'ler gelecekti."
Eylül:"Cidden yandık."
Songül:"Aferin Emre!"
Gülay:"Kızım baksanıza kapıya."
Songül:"Tamam anneciğim bakıyoruz."
Üçü birlikte kapıyı açmaya gitti.
Güney:"Günaydın millet! :)"
Songül:"Şşt sessiz ol."
Güney:"Niye ya ne oldu?"
Emre:"Amcamlar geldi."
Serkan:"Songül'ün annesi ve babası mı?"
Eylül:"Evet... sizi görürlerse...."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT (EySer)
FanfictionUMUT... Hiç bitmeyen bahar mevsimidir, İçinde kar da yağar fırtına da kopar... Ama çiçekler açmaya hep devam eder.
