GÖZ GÖRMEYİNCE GÖNÜL NE EDER?

...

Yorgunluk ruhuma işledi.Yapamıyorum bu günlerde sensiz.İçinden çıkılmaz bir hal aldı yokluğun.Bir girdap misali sarmış benliğin.Biçare gönlüm çaresizlik içerisinde çırpınıyor. Mutlu günlerin hayalini kurmak herkes gibi benimde hakkımdı.Neden bu hakkı bana çok gördün.Neden bu yalnızlığım.Beynimi kemiren soruların her bir cevabı sana dokunuyor.Bayım tebessümlerimin katili olduğunuzu söylemişmiydim size.Peki her bir damlasının yüreğime aktığı gözyaşlarımın sebebi.Daha kaç takvim eskiyecek duvarımda.Ruhum hep kış.Ruhum hep gece.Ruhum hep dalından koparılmış bir çiçek.Evet bayım ruhum hep annesinin elinden zorla alınmış bir çocuk...Ve siz bayım ruhumun uçurum kenarında ölümü bekleme sebebi...

**********************

Karşımdaki çocuğun boş bakışlarıyla silkelenip kendime geldim.Çünkü onun boş bakışlarına karşılık ben ayran budalası gibi bakıyordum.Kafamı ne var dercesine sallayıp çocuktan bir cevap beklemeye koyuldum.Sahi ne olmuştuda bu çocuk yanıma kadar gelmişti.İşaret parmağıyla başını işaret etti."İyimisin"diye sormasıyla kendimi kontrol ettim.Bir yerime birseymi olmuştu ki."Anlamadım iyimisin derken?"Çocuk birilerini arıyor gibi etrafına göz atıp tekrar bana döndü. "Arkadaşlarla kartopu savaşı yapıyorduk yanlışlıkla birisi kafana değdi de sen bunu hatırlamıyormusun?"demesiyle elim saçıma gitti.Başımın sızlama sebebini bulurken bunu neden hatırlamadığı ma anlam veremiyordum.Gözlerimim irileşmesiyle çocuğun endişeli bakışları arttı."Seni hemen revire götürelim"deyip kolumdan tutup çekiştirmeye başladı.Ben itiraz dolu cümlelerimi sıralamaya başlayacaktım ki çekiştirmesi şiddetlendi.Eh sen istedin bunu benden günah gitti.Beni çekiştirdiği kolunu ters çevirdim.Benden böyle bir hareket beklemiyor olacaktı ki şaşkınlıkla kafasını bana doğru çevirmeye çalıştı."Ne yapıyorsun sen" demesiyle "sakin ol ne çekiştirip duruyorsun "demem bir oldu.Ters çevirdiğim kolunu birazdaha yukarı çıkarıp acısının artmasını sağladım.Ağzından kaçan ufak bir çığlıkla yüzümde tebessüm oluştu.Hayır hayır kesinlikle sadist değilim. Sadece fiziksel açıdan sizden daha güçlü olan birini etkisiz hale getirmenin haklı gururu var üzerimde.Ben bunları düşünürken "Sana yardım etmeye çalışıyordum."diyen çocuğun kolunu bıraktım.Kolunu ovmaya başlamasıyla çok fazla sıktığımı anladım"Hadi ama çok fazla ağrımış olamaz ama değil mi?"dememle çatılmış kaşlarıyla bana baktı."Dalgamı geçiyorsun be al kolumu kopar birde." demesiyle ağzımdan bir kıkırtı kaçtı."Çok komik! ha ha ha bak gülemedim istersen buz dolabına sakla tekrar tekrar gülersin."çocuğun sabrının sonlarındaydım anlaşılan."Revire gidiyorum ben malum kafama kartopu yedim birileri yüzünden."Deyip revire doğru yol aldım.Ardımdan seslenen çocuğa hiç aldırmadan...

***************
Şimdi bana desenki"gel"bırakırım gururu bir kenara hiç düşünmeden gelirim sana.Ama artık çok geç...Biliyorum.