fubu // k.th & b.jh

21

I r e n e

it's already 5 in the morning pero gising pa rin ang diwa ko. nagkakape ako ngayon dito sa café malapit sa ospital na tinutuluyan ko. isang linggo na ko dito and i really need to find a place for my own. i can't stay there forever.

bukas ko sisimulan ang paghahanap ng part time job ko.

and also, i deactivated all of my rpa's. i don't want to have any connections with Timothy.

sumimsim ako ng kape at binuksan ang phone ko. i saw Wendy's text.

Wendy-

Rene! may good news ako. pinush ako ni dad na buksan yung dating café ni mom. and i need someone to help me. kailangan mo ng trabaho diba?

agad akong nag-reply.

Irene-

oo! sige, kelan ba yan? pupunta na ko. thank you so much, Wends! dami ko nang utang sayo.

pagkasend ko, tinago ko yung cellphone ko sa bulsa ko at tumayo habang sumisimsim ng kape.

"oh shit!" sabi ko ng maramdaman yung lamig ng iced coffee sa damit ko.

"fuck, sorry." the guy said. "may extra shirt ako sa kotse, i'll just get it-"

"no, i'm fine. jan lang naman ako nakatira." i replied.

"no, i insist. stay here. i'll just get it. promise, mabilis lang." magsasalita pa sana ako nang tuluyan syang lumabas. i sighed

infairness, cute sya tska mabait.

gosh-erase erase! ano ba tong pinag-iisip ko.

"here you go." sabi nya sabay abot sakin nung tshirt nya.

"thanks."

"go change in the bathroom. malagkit sa katawan yang coffee." tumango ako at tumungo sa cr sa café. sinuot ko yun. parang mini dress na sakin.

lumabas ako ng cr, i was shocked when i saw him standing there.

"uh, thanks ulit. babalik ko nalang to sayo pag nalabhan ko na."

"no need, sayo na yan." he smiled a bit.

"pero-" he cut me off.

"hindi na rin kasya sakin yan. you can keep it." tumango nalang ako ng dahan-dahan.

i don't know why pero, ang gaan agad ng loob ko sakanya. it's like i've met him before.