Dragon Boys ✔️

Part 8

Γειααααα
Οπως σας ειπα θα εκανα αλλα uploads αυριο (δηλδ σημρ) και να τα!
Παμε στα κεφαλαια! 😊
---------------------------------------------------------------------------------
Peter's POV

Όταν ξύπνησα πήγα στο σαλόνι και είδα τον Grey να μαλώνει με τον David. Έτρεξα για να τους σταματήσω αλλά αντί γι αυτό πήρα μία μπουνιά στην μύτη. Την οποία δεν ξέρω ποιος μου την έδωσε...  Έπεσα κάτω. Σταμάτησαν να μαλώνουν και ο David με άρχισε να μιλάει και να μην σταματάει.

«Peter είσαι καλά; Peter; Peter! Απάντησέ μου! Πόσα δάχτυλα βλέπεις;»
«25» είπα ειρωνικά και σηκώθηκα. «Δεν θα πεθάνω από μία μπουνιά που έφαγα.» είπα και γέλασα. «Κάποιος να μου εξηγήσει γιατί μαλώνατε.» είπα τρίβοντας την μύτη μου.
«Πήγα να πάρω ένα ποτήρι νερό για να πιω αλλά ο Grey με τρόμαξε λέγοντας να μην πιω από εκείνο το ποτήρι και... το έριξα κάτω και έσπασε.
«Όλη αυτή η φασαρία επειδή έσπασε ένα ποτήρι;»
«Peter... Ήταν το αγαπημένο σου ποτήρι...» πετάχτηκε ο Grey.
«Συγγνώμη Peter...» είπε ο David απότομα.
«ΤΙ;! Peter ηρέμησε. Ένα ποτήρι ήταν μόνο.» είπα στον εαυτό μου προσπαθώντας να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. «Ότι έγινε, έγινε. Τέλος τώρα.»
«Μα Peter!-» πήγε να πει ο Grey αλλά τον διέκοψα.
«Είπα τέλος, έτσι δεν είναι;!» του φώναξα και ο Grey έφυγε τσατισμένος. Ο David κοιτούσε κάτω και αποφάσισα να του μιλήσω.

«David... Σε παρακαλώ προσπάθησε να τα βρεις με τον Grey. Είστε και οι δυο μου πολύ καλοί μου φίλοι. Σας παρακαλώ. Μου είναι πολύ δύσκολο να σας βλέπω να μαλώνετε. Και σιγά. Ένα ποτήρι ήταν. Εξάλλου μας ενώνει η Alice. Και τους τρεις μας και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. Και μόνο όταν συνεργαστούμε και οι 4 θα μπορέσουμε να την νικήσουμε μία και καλή.» ο David με κοίταξε σαστισμένος.
«4; Θα γνωρίσω και άλλον;»
«Ναι κανονικά είναι 4 οι δράκοι. Ο κόκκινος, εγώ δηλαδή, ο μπλε, ο Grey, ο πορτοκαλί, εσύ και ο πράσινος τον οποίο δεν έχουμε βρει ακόμη... Αλλά θα το κάνουμε.» είπα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο του Grey.

Χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα. Ο Grey βαρούσε τον τοίχο του δημιουργώντας μία τεράστια ρωγμή που έφτανε μέχρι το ταβάνι. Τα χέρι του είχε κατακοκκινίσει αλλά αυτός συνέχιζε, χωρίς να τον νοιάζει ο πόνος σαν να ήταν ο πιο δύσκολός του αντίπαλος.

«Grey αρκετά!» φώναξα και γύρισε και με κοίταξε.
«Συγγνώμη Peter... Δεν ήθελα να σου καταστρέψω το δωμάτιο.»
«Δεν με νοιάζει αυτό. Γιατί βαράς τον τοίχο όμως;»
«Γιατί κάτι δεν μου κολλάει για τον David. Κάτι δεν κολλάει. Επίσης νιώθω ότι έτσι πως πάει θα σε πάρει μακριά μου... Δεν το εννοούσα όπως ακούστηκε.» είπε και έξυσε το κεφάλι του γελώντας. «Εννοώ πως δεν θα με θες για φίλο σου άλλο...»
«Πας καλά ρε; Πρώτον είσαι ο πρώτος αληθινός φίλος που είχα. Δεύτερον εάν δεν θες να "με πάρει μακριά σου" τότε γίνε και εσύ φίλος μαζί του. Τόσο απλό. A και επίσης ένα ποτήρι ήταν. Σιγά.» είπα και βγήκα από το δωμάτιό του.

------------------------------------------------------------------------------

Hey!
Αυτο ηταν το ογδοο κεφαλαιο και ελπιζω να σας αρεσε!
Love yaa

STAY AWESOME ❤️💚💛💜💙🖤