Annem eşyalarımı toplamamı söyledi.
Bende tüm resim malzemelerimi topladım ve 2.valizime koydum.
Giysi tarzı eşyalarımıda valize koydum.
Notları da aldım ve 2. Valizime koydum.
Valizleri kapattım. Elime alıp annemin yanına gittim.
"Tatlım erken gideceğiz."
"OHA OHA OHA YESSS!!"
Hemen Banyoya yöneldim. İçeri girdiğimde, içerde uzun siyah bir şey vardı ki yere düşütüm.
Gözlerimi açtığımda. Annem başım da duruyordu.
"Ne oldu bana?"
"Bayılmışsın Kızım."
"Anladım neyse."
Ayağa kalktım ve banyoya girdim. Banyoda bir adet gömlek duruyordu. Hani olur ya. Oduncular giyer. Ve kırmızı dır. O gömleklerden. Bu benim gömleğimdi. Peki ya Nasıl buraya gelmişti? Sanırım annem koydu.
~Banyodan sonra~
Banyodan çıktım odama gittim. Boş odamda kıyafetlerimi giydim. Evet eşyalarımızı hızlıca alınmıştı.
Saçlarımı taradım. Uçları kırmızı olan saçlarımı...
Siyah Converslerimi giydim ve valizleri aldık.
Hep birlikte büyük bir taksiye bin dik.
Annem bana seslendi."Selen unutma orada Lisa diyeceksin."
"Biliyorum Annee..."
Evet adım Selen di. 2. İsmim ise Lisa. İkisini de sevdiyordum doğrusu.
Türkiye'yi özleyecektim cidden.
Havaalanında
Sonunda gelmiştik. Uzun bir yolculuk olacaktı. Şimdi, Gerçekten Hayallerim gerçek mi olacaktı? Amerika'ya mı taşınacaktık?
Arkadaşım Sibel'i Yanımda götürmeyi çok isterdim.
Uçağın kalkmasına yarım saat kalmıştı. Benimde çişim gelmişti doğrusu.
Lavaboya gittim. İhtiyacımı giderip elimi yıkamaya başladım. Aynaya baktım.
Aynaya baktığımda Kendimi gördüm. Üstüm çamurluydu. O gömlek.. Oduncu gömleğim. Omzumda bir dokunaç vardı. Cidden kendimi tanıyamıyordum.
Aynada ki ben önüme doğru çıktı. Ve bana şunları söyledi:
"Ben senim. Sen de bensin."
Tam o sırada içeri birkaç kişi girdi. bende kenara koyduğum sırt çantamı alıp koşmaya başladım.
Tüylerim diken diken olmuştu.
Annemlerin peşinden gittim. Ve uçağa bindik. Ben cam kenarındaki yerime oturdum. Kardeşim ise Annemin yanına oturmuştu. Benim yanımda yakışıklı bir genç oturuyordu. Annem ile koltuklarımız farklıydı onlar bir tarafta ben bir taraftaydım.
Yanımdaki genç bana döndü.
"Merhaba." dedi.
Çekiniyordum ama saygısızlık olmasın diye,
"Merhaba." dedim.
"İsmini öğrenebilir miyim?"
"Lisa." evet. Lisa demeye alışmam gerekti. Yapacak bir şey yoktu.
"Memnun oldum. Benim adım da Cem."
"Aaa ne kadar güzel. Cem ismini severim."
Biraz daha konuştuk. Ve İkimizde uyuya kalmıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYIR
ParanormalBen sadece 12 yaşında küçük bir kızım diyebiliriz. Ormanlara ve Amerikaya hevesim vardı doğrusu. Belli bir hayalim vardı ama bu hayali sınırlı sayıda kişiler bilirdi. Sadece size şunu söyleyebilirimki; "Onu Her şeyden Fazla Seviyorum."