Paranormal Crime Unit (Wattys PH 2020 Winner)

Chapter 4

Iniwan ko muna ang sasakyan ko sa HQ at umangkas sa service vehicle na gamit ni Donnel, kasunod ang dalawang police car angkas ang iba pang team members ni Hannah ng PCU.

Sa passenger's side nakaupo si Hannah at sa back seat ako. Katabi ko ang maskuladong nasa conference kanina. Bago lang din pala siya, si PO1 Victor Salameda. 'Yon ang nakasulat sa name patch niya sa dibdib.

"Pare, ako nga pala si PO1 Victor." Inilahad nito ang palad. Inabot ko naman.

"Wesley." Tipid kong sabi.

"May third eye siya. He can see ghosts. The real ones. He can talk to them, too." Segunda ni Hannah.

Wow. Bakit hindi ako nagkaroon ng gano'ng ability? Cool siguro ang makipag-usap sa mga multo.

Hinampas ako sa braso. Medyo malakas, sadya yata eh. "Ikaw, pare, bakit confidential pa ang ability mo? Ibulong mo sa akin, 'di ko ipagkakalat."

"Saka na. Undetermined pa." Nilingon ko ang labas ng kotse at tiningnan ang paligid. Pababa ang sasakyan, patungo sa parang masukal na kakahuyan. Maya-maya ay nakita ko na ang lawa, may mga ilang nagkakagulong miron na nakikiusyoso, at ilang pulis na naka-antabay sa gilid ng katawan ng biktima. Kita ko ang paa mula sa posisyon ng kotse namin. Bumaba na kami at lumapit sa crime scene. Nilagpasan ang Barricade Yellow Tape saka lumapit sa officer na may kausap sa radio.

"Excuse me, I'm Inspector Hannah Delgado of San Jose District PCU-UCIPG division." Pakilala ni Hannah dito.

Ibinaba ng pulis ang radio niya at sumaludo kay Hannah. "PO2 San Juan, reporting, Ma'am! A local found this teenager's body 30 minutes ago, Ma'am!" Parang robot na sagot nito habang nakasaludo. Muntik na akong matawa.

"May nakita na kayong pagkakakilanlan sa kanya?" Lumapit si Hannah sa bangkay at nag-squat sa tabi nito. Bata pa ang lalaking biktima, mukhang nasa 16 years old lang. Naka-maong pants ito, checkered na pulang polo at may tattoo ng anchor sa ibabaw ng kamao.

"Mayro'n po, sandali." Tinawag ng PO2 ang kasamahang PO1, at iniabot nito ang wallet ng biktima na naka-resealable plastic.

Hinarap ni Hannah ang iba pang team members niya na sumunod sa amin kanina. "Paalisin n'yo na ang mga tao. We need to do a thorough inspection sa area. Makakagulo sila sa investigation. They might accidentally tamper evidences and traces left by the killer." Ginawa naman 'yon ng mga kasama namin. Isa-isang pinaalis ang mga miron.

Nagsuot ng gloves si Hannah saka binuksan ang wallet na basa pa. Dinukot ang laman ng wallet saka binuksan, may school ID sa kaliwa at wallet-sized picture ng biktima sa kanan. "Jerome Rosales, grade 10."

Tama nga ako, nasa 16 lang 'to. Kawawa naman. Napalingon ako sa paligid, at napansin ko si Victor na nakatingin sa 'di kalayuan. Lumakad ito at pumunta sa tabi ng puno. Napalingon si Hannah at si Donnel sa tinitingnan ko.

"He's talking to the victim's spirit." Sagot ni Donnel. Napatingin ako sa kanya na nagtatanong ang mga mata. "We have the same ability. Karamihan naman sa department ay mga nakakakita ng ghosts, but they can't hear them. May dalawang may ESP, at dalawang Empath. Si Hannah ang Clairvoyant, si Doc ang Clairaudience. May dalawang may imperfect precognition kasi on and off ang ability nila at isang may postcognition ability, but he's on medical leave."

Pinilit kong tandaan ang abilities ng mga naroon. Ako lang talaga ang may psychometric ability?

"Kung tama ang naiisip kong itinatanong mo sa sarili mo, yes, ikaw lang ang nag-iisang may psychometric ability. I'm sure our bosses would be very glad to meet you personally." Tinapik ako ni Donnel bago ito pumunta kay Victor.

Nagkibit-balikat na lang ako saka sinamahan si Hannah sa pag-inspect sa bangkay. Wala naman akong maitutulong sa pagkausap sa multo. Nag-squat ako sa kabilang side ng bangkay, isinuot ang gloves na iniabot ni Hannah saka tiningnan ang bawat bahagi ng biktima. Puro pasa ito, bugbog sa katawan. Kita sa pangingitim ng iba't ibang bahagi ng braso at mukha.