Buz tuttum ufkundaki tepede
Bir bilsen nasıl soğuk nasıl yelli
Koşuyor sanki sisler üzerime
Görünmez oldu alçaktaki kalbin
Bir çift söz edeceğim
Ama dişlerim zangir zangir titriyor
Açamıyorum ağzımı
Ellerimi koltuk altına alıyorum
Konuşmak istemiyorum rüzgarın getirdiği yalnızlıktan
Burnuma sadece rüzgar alıyorum
Fakat rüzgarla kokun geliyor
Yüzüme çarpıyor yaptığım her hata
Bazen kaderin cilvesi diyorum
Yada tercih meselesi
Yaşamaya çalışılıyorum o soğukta
Nabzim git gide azalıyor
Kan dolaşımım yavaşlıyor
Geçmişi aklıma getirmek istiyorum
Fakat acizligimi hatırlıyorum
Göz önüne geliyor şimdiki halim
Gözlerim doluyor
Okyanusta koskocaman bir gemi
Ani hareketle karaya çarpıyor
Sallanıyor bedenim
Ölümü hatırlıyorum
Şerit gibi okyanusta bütün ömrümde gördüğüm sisler geçiyor
Yelkenleri açıyorum
O soğukta kan ter içinde kalmişım
Uzanacak yer arıyorum
Ufukundaki en sivri tepede
O tarafa düşşem ölüm
Bu tarafta sen
Ve rüzgar tarafını seçiyor
Senden uzaklara götürüyor beni
Ama bil bilsen nasıl soğuk
nasıl soğuk orası...
23/08/2017
İzmir/kiraz
Emir HELVACİOĞLU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VUSLATTAKİ MABUDEM
PoetryŞiir hayattır şiir yazmak ise geçmişle geleceğe ayaklanmaktir. Bende geleceğe ayaklanmak istiyorum bu günlerimde yanımda olarak beni ellerimden tutarak kaldırılsaniz dualarım sizinle olacaktır... #hedefbirmilyon# AŞK hastalıktır aşk Aynı zamanda s...
