2.Bölüm

70 6 11
                                    

“Tamam anladık Mahmut Tuncer seviyorsun"

Dediğine birşey demeden önüme döndüm.

*******
Şuan ne mi yapıyorum? Elçin'in telefonunu karıştırıyordum;-)

-Aha yaktım çıranı Elçin!

-N-Ne oldu kankilerin birtanesi

-Bu fotoğraf ne mk.Ayı görse intihar eder

-Hahahaa ama komik hahahah

-Bok komik üzerine goril sıçsın Elçin

-Oha be altında ezilirim ben!

-Şükret ki fil demedim
Gözleri Nurullah hocayı görmüş gibi açıldı.

-Tamam büyüksün apla

-Aferin Akıllı ol! Deyip hocanın gelmesini beklemeye başladık. 15 dk dır gelemedi hoca sanki kaplumbağa bea dediğim anda hoca içeri girdi. Ben böyle şansın içine..

-Evet,Çocuklar dersimize başlamadan önce size birilerini tanıtmak istiyorum dedi ve içeri iki tane çocuk girdi. Akpilsiz çocuklar bunlar. Sanki başka okula gidemediler be.
-Kendinizi tanıtın çocuklar

-Ben Baran Aksoy. Soykan kolejinden geliyorum

-Bende Barın. Baran ile ikiziz deyip yerine oturdular.

Havalara bak sanki Mahmut Tuncer. Havan batsın inşallah. Birden arkalarına döndüler bende hızla kafamı sıraya koydum. Allaha şükür görmediler. Elçin'e göz ucuyla baktığımda ikisine hayvanca bakıyordu

-Ağzına Eşek sıçsın Elçin. Ne diye El sallıyorsun

- Canım istedi yaa

-Canına....!
Deyip hocaya döndüm. O arada da Baran denilen akpilsiz çocuğun bana bakmasıyla bir bok yapmadım. Ne yapabilirim yani? Orta parmak mı göstereyim? Ben çook çalışkan(!)bir öğrenci olarak derse döndüm.
*******
Hala okul bitmedi yarabbi. Yeminle bıktım ya. Şu coğrafya bitsin dememe kalmadan zil çaldı.Elçin hemen akpilsiz çocukların yanına gitti. Herkes onların yanında olduğu için tabikide konuşamadı. Umutsuzca bana doğru geldi ve sırasına oturdu. Bende sırama kafamı koydum ve hocanın gelmesini bekledim. Birisi omuzumu dürterken
-Ne var? Diye sordum alışık olmadığım bir ses
-Öğle arasına girdik ve sen hala uyuyorsun dedi.
Kafamı kaldırdım ve kahverengi gözlerle karşılaştım.Bana gülümseyerek bakıyordu. Ne bakıyon oluum! Demek istesemde tabiki de diyemedim. O anda ellerim titremeye ve başım dönmeye başlamıştı. Kalp sorunum baş göstermişti ve yanımda ilacım yoktu. Titrek bir nefes alarak kafamı sıraya koydum.

-İyi misin?

-İ-iyiyim Elçini çağırır mısın?

-Hemen dedi ve sınıftan çıktı 2 dk sonra Elçin sınıfa girdi. Beni o halde görünce hemen yanima geldi.

-Haydi Kalk revire gidiyoruz dedi ve beni kaldırdı. Kalkmamla yere düştüm ve sonrası karanlık...

Hey! Otobüsün Mahmut Tuncer'iHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin