Uzun zaman oldu yazmayalı.Seneler gibi geldi ardımda bıraktığım aylar.Kendimi tanımlamaya mecburmuş gibi hissediyorum.Kelimelere yabancılaştığımı hissediyorum nedense.Yazdıklarım küser olmuş bana.Sözcüklerim toz tutmaya başlamış.Şu var ki çalan müzik hep aynı,içimi yıkan sözlerle döküyorum yine kendimi boş sayfalara.Mutlu olduğumdan değil yazmayışım.Yalnızlığıma alışmamdan.Olmazı oldurmak denktir yanlışa.Onu merak ediyorsunuz değil mi? İnanın bu sefer noktayı koymak yerine ardımızı silmeye yeltendik.Silemedik evet.Ama o ilerlemeyi tercih etti.Bense geçmişimi unutmaya.Anımsıyorum yine ama.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnanılmya Yüz Tutmuş Sevgi
Literatura FemininaNeden biz mutlu olamıyoruz? Neden ben sevdiğim adamla mutlu olamıyorum? Hatta şunu sormalıyım Tanrım "Neden ben sevilmiyorum?" Mutsuzluğa mı mahkum edildim yoksa üzdüğüm insanlar kadar üzüldüğüm yetmeyip mutluluğumu mu aldın elimden ? Yoksa sende mi...
