PLAYFUL Bedmate (On Hold)

Chapter 42

Chapter 42

Stella's POV

After that long deep kiss, nagdesisyon akong sumama sa kanya. Hindi na kami nagpaalam pag-alis ng bahay. Bahala na. Saka ko na ipapaliwanag kay Mama alam ko namang maiintindihan niya.

We are on our way to his house now. Ewan ko ba anong nagtulak sakin na sumama kay Tristan. Basta't alam ko gusto ko siyang makasama buong gabi.

"Honey? Are you okay?" untag niya sa malalim kong pag-iisip.

"Aah. Oo okay lang ako. Gutom lang ako."

He chuckled. . .

"What's funny? Nakakatawa bang gutom ako? tss!"

"Ang cute mo kasi. Lagi kang gutom ni hindi ka naman tumataba."

"Pag-laging gutom nataba kaagad? Hindi naman marami kain ko kahit pa gutom ako so pano ako tataba? Bakit? Mas gusto mong mataba ako?"

"Mataba ka man o payat wala akong pakiaalam. Bastat andito ka lagi sa tabi ko. Akin kalang Stella, akin lang."

Napangiti nalang ako.

Aaaaw. So sweet naman nito. Ano kayang nakain nito?

"Oh?"

"Anong oh?"

"Wala kang sasabihin?"

"Wala. Anong gusto mong sabihin ko?"

"Tss! Ganyan ka naman lagi." ay nagtampo.

Hindi kasi ako sanay magsabi ng mga sweet words nayan.

"Anong ganyan lagi?"

"Wala." ay nagtampo nga.

- -

Sa living room. . .

Naupo siya at nagbukas ng tv.

Ako naman diretso sa kitchen. Nagbukas ako ng reff. 

Puro alak, pizza at junk foods ang laman.

"Wala na bang ibang makakain dito?" tanong ko.

Wala ata yung yaya niya dito ngayon. Kami lang dalawa.         

Tsk! Sa tuwing mababanggit si Manang bumabalik lahat sakin ang mga nagyari nung mahuli nya kami. Aish! So embarrassing.

"Kung anong nakikita mo jan sa reff yan na lahat ng pagkain meron ako." tss!. Sungit. Problema nito?

“Anong kakainin ko eh puro alak nandito.” Aish! Makapunta na ngalang sa fast food.

Nakatutok si Tristan sa tv kaya hindi niya napansing lumabas ako. Malapit lapit lang naman yung fast food dito nadaanan naming kanina kaya nakita ko. Maglalakad nalang ako.

Disi oras na nang gabi ngunit andami paring nasa labas. Ganito talaga ditto sa mas malaming yung gabi mas Masaya.

Malayo layo rin pala yung fast food chain ditto akal ko malapit lang. Parang ang lapit lang kasi nung madaanan naming kanina.

Habang naglalakad nakaakap ako sa sarili ko. Nakalimutan kong magsuot ng coat. Ang lamig kaya, kaya ayan nilalamig ang ate niyo.

Andito nako sa fast food chain. Haay sa wakas. Gutom na gutom nako. Hindi kasi ako kumain kanina pagdating ko sa bahay dahil nga wala akong tulog inantok kaagad ako.

“Ni Hao! What’s your order Ma’am?” sabi nung babae.

Naku buti nalang marunong mag Ingles to hindi ako mahihirapan.