Until The End

Kabanata 4

TRUST

ZAINE POV

"Ibuhos mo Zaine." aniya

"Pwe-Pwede?"

"Oo." tumango siya

Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako sa gitna ng court.

"Go on. I'll listen." aniya

Tumulo na ang luha ko at yumuko.

"Ayoko na umiyak pa, gusto ko iparating sayo na sinayang moko, you'll regret for letting me go, you'll regret dahil niloko moko...But I can't do that kahit na gusto ko..."

Tumulo na ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

"May part saaken na gusto kang humingi ng chance, tell the truth behind, tell me what's happening behind those smiles..."

Humihikbi na ako.

"Gusto ko aminin mo lahat ng ginawa mo, tell me what's lie and what's true...Tell me the truth and if that truth hurts I'm willing to let you go...Papabayaan na kita para sa kanya.."

"Baka naman saaken ka magalit ha?" aniya

Hindi ko siya pinansin.

"I said, paglalaban kita, I also said na magmamakaawa ako sayo pag maghihiwalay o magkalayo tayo.. But those are just words na hindi ko matupad kahit na gustong gusto ko..Stop saying sorry, wala ng magagawa pa yan sa ginawa mong pang-gagago saaken... The Truth will... Kahit na masakit pa yan..."

Hikbi na ako ng hikbi at tulo na ng tulo ang luha ko. Hinawakan ni Epal ang kamay ko.

"I need to move on kaso mahirap, makarinig lang ng salitang ASO ikaw ang iniisip ko, makakita ng ASO ikaw ang kinatitibok ng puso ko, pakantahin lang ang Photograph and I will be right here waiting for you naluluha ako... Makakita ng bike, ikaw naiisip ko.. Natandaan ko nung hindi pa tayo nagkikita.."

Umiiyak lang ako. Hindi ko na alam ang itsura ko.

"I remember when you told me this..'Pag nagkita tayo pupunta tayo sa romantic spot tapos don first kiss natin ayie'"

Natatawa ako habang binabanggit ko yan.

"Puro pangarap nalang ba? Puro panaginip nalang ba? Hindi ba pwedeng totohanin?
Kung happy ending sa panaginip, pipiliin kong tapusin iyon kahit tanghaliin o gabihin na ako ng gising..."

Nanghihina na ang tuhod ko.

"But when I woke up...It's the Reality na wala na...No Hope, I'm Hopeless."

Hikbi na ako ng hikbi pero nakuha kong magsalita ng hindi putol putol.

"Namimiss ko ang bawat good morning mo at ang bawat pagbati mo..."

Napaupo ako pero hawak parin ni Epal ang kamay ko.

"I miss you, my Ben, my First Love..." mahina kong banggit.

Umiiyak lang ako at humihikbi.

Sumasakit ang dibdib ko. Feeling ko hindi na hihinto pa ang luhang ito. Ang sakit Ben. Ang Sakit.

Niyakap ako ni Bryan James habang nakaupo kami sa court.

Hikbi lang ako ng hikbi. Hindi ko matigil.

Nanghihina ako.

"Na-Nanghihina A-Ako."

"I know. That's why I'm hugging you to support you from falling." aniya