Gozlerimi actigimda karsimdaki kisi eliyle yuzumu oksuyordu "tamam, gecti" Hemen elini ittirdim, "Tanimadinmi?" gozlerimi cattim "hayir kimsin?" diye sordum "Kivanc? hani okulda tanismistik?" "hayir ozur dilerim" diye cevap verdim. ordan bir kadin iceri girdi "kizim iyimisin?" "ozur dilerim bayan, sizi tanimiyorum" neden yabanci kisiler benim yanima geliyorlardi? ordan doktor girdi, kiyafetlerinden onun doktor oldugunu tanimistim "Merhaba, Kizimizda biraz hafiza kaybi var" ordan adi kivanc olan cocuk "birazmi? tabii canim annesini unuttuguna gore birazdir" "Tatlim kimleri hatirliyorsun?" doktorun sorusu uzerine dusunmeye basladim... "Annem, adi Zehra soyadi Yalcin" "Guzel" diye mirildandi doktor "Baban?" ordan annem atladi "Babasi... onu tanimiyor, yani pek fazla degil" "anliyorum" diye karsilik verdi doktor, "1-2 hafta surebilir" dedi ve ekledi "ama omur boyuda olabilir" Kivanc'in gozlerinden dusen gozyaslarini gordugumde yanagindaki goz yasini sildim ve yanagini tuttum "merak etme, hafizam geri gelir" "sana yardim etmek istiyorum Beste" "Peki, Anlat bana nasil biriydim?" "aslinda seni pek tanidigimi soyleyemem" "Peki, Nasil biriydim, yani tanidigin kadariyla" "Cesur, Okulun kabadayisina karsi ciktin, Ama biraz yalniz bir tip, Nasil desem sanki biriyle arkadas olunca seni heran terk edecek gibi hissediyordun" "Anliyorum..." dedim ve "peki sen? senle nasil arkadastik" onla sevgili olmadigima emindim "sevgiliydik.." sokey oldum annem bana bakiyordu, kahkaha atarak devam etti "saka yapiyorum... kankandim" icim rahatladi resmen "Sevgilim varmiydi peki?" diye sordum "hayir, yoktu" "iyi" biran sessizlik oldu "Kivanc oglum sen Beste'ye yardim etsen? Beni biliyorsun... Elif falan,Sana dilekce yazariz, Bestenin zaten var, olmazmi?" "elbette olur" diye karsilik verdi, hemen ortaya atladim "yani hafizami geri getirmeye yardimmi edeceksin?" diye sordum ve yatagimin kenarinda oturan kivanc'a sarildim
-Kivanc-
Sok oldum ilk defa bir kiz bana sarilmisti karsilik verirdim ama annesi yanindaydi hemen belinden tutup duzelttim ve "emriniz olur leydim, bunun icin calisiyoruz" bir kahkaha atti, evet kisiligi, espri anlayisi hicbiri degismemisti, Annesi gozlerime bakiyordu muhtemelen gozumde art niyet ariyordu ama ben bana baktigini fark etmemis gibi yapmaya calisiyordum, zaten yoktuki ben ona hicbirsey yapmam, ordan annesi bana seslendi "kivanc oglum" "efendim" diye karsilik verdim gulumseyerek "kizima bir zarar vermeyecegine soz ver" "serefim uzerine soz veriyorum efendim" "tamam kivanc, sana guveniyorum, kizim sana emanet, ona sahip cik" olumlu sekilde basimi salladim ve bestenin uyudugunu farkettim hemen yatagin kosesinden kalkip cift kisilik koltuga uzandim ve uykuya daldim...
