evden cikma vaktim gelmisti "Ben cikiyorum anne!" diyip evden ciktim, tertemiz havayi icime cektim... Cok guzel bir hava vardi ama dusunuyorumda... hic kardesim deyip guvenebilecegim biri olmadi, sirlarimi verecegim cunku kime guvensem gidiyor... bunlari dusunurken yeni liseme gelmistim, okula girdigimde tum gozleein benim uzerimde oldugunu gordum.. yada oyle algiliyorum, derin bir oh cekip sakinca mudurun odasina iki kere tikladim icerden gelen "gir" sesiyle odaya girdim, girdigimde mudurun gulumsemesi icimi rahatlatti "Beste Yalcin oyle degilmi?" onaylar sekilde basimi salladim "ben Atiye Nuray okulun muduresiyim, sana bu sene basarilar dilerim tatlim" ogretmenin gozune sorarcasina baktim "ahh ozur dilerim, ders programin ve kitaplarini unuttuk" yaninda duran dosyayi alip birseyler aradi, muhtemelen bulmustu cunku yuzu gulumsuyordu "al canim ders programin" dedi ve elime kagidi uzatti ilk ders cografyaydi en sevdigim ders yani... "kitaplari nerden alacagim?" diye sordum "kitaplar az sonra dagitilacak" "peki tesekkur ederim" diyerek odadan ciktim ve sinifimin adina baktim 11-E ama okulu bir gidimin bilmedigim icin sinifimi bulmak zordu, Of ya ne derdi vardi tasinmaya maalesefki Annemin tayini cikti bizde tasinmak zorunda kaldik yani burda yeniyim, ordan gozume kumral sacli, yesil gozlu bir kiz kestirdim ve yanina gittim "merhaba 11-E nerede acaba?" diye sordum yuzunde bir gulumseme belirdi "Sanirim sinifimiza yeni gelen kiz sensin, gel seni sinifa gotureyim" diyerek bilegimden tuttu ve hizlic katlari cikmaya basladi ona ayak uydurmaya calisirken ikimizde istemsizce kikirdiyorduk " bu arada ben Bahar" "bende Beste memnun oldum" diyerek gulumsedim ve sinifa girdik ilk giristen matrak bir sinifa geldigimi anlamistim Bahari izliyordum biraz arkalarda biryer secmisti "hadi gel" diye seslendi, hemen yanindaki siraya oturdum ve gulumsedim "eee nabersin" diye gulumsedi" "iyiyim senden naber" diye gulumseyerek sordum "bende iyiyim" ordan sinifa bir cocuk girdi oldugunca yakisikliydi O sirada Bahara baktim, onu izliyordu dirsegimle kolunu durterek "sevdigin cocukmu?" diye sordum gulerek, eli ayagi birbirine dolandi yalanla karisik utanc bir sesle "yokk canim.. sey benmi?, Hayir" kaslarimi havaya kaldirip ona baktim "peki seviyorum noolmus? ama kimseye soyleme bak" diye yanit verdi evet seklinde basimi salladim "ben cografya kitabimi alayim" dedim ve siniftan ciktim dolabimi ariyordum,okul tam istedigim gibiydi hayallerdeki gibi, sari okul arabasi, guzel dolaplar... birtek dolaptan firlayan yakisikli cocuk yoktu, onada ihtiyacim yok zaten ben kitaplarimla,muziklerimle mutluyum, Ha birde tumblr var bunlari dusunurken habire dolabimi ariyordum
~~~~~~~
sonunda lanet olasi dolabi buldum, dolabi actim ve icinden cografya kitaplarimi cikardim ve yanima aldim, ordan bir cocuk yanima geldi muhtemelen dolaplarimiz yan yanaydi... evet dedigim gibi, yanyana ordan sicak kanli bir ses "merhaba" dedi, sesinde hicbir kotuluk duymadim ve gulumseyerek "merhaba" dedim "ben Kıvanc" "memnun oldum ben Beste" diyip gulumsedim ordan bir grup cocuk "kivanc! oglum gelsene buraya" benden ozur dileyip arkadaslarinin yanina gitti ve bende cografya kitaplarimi alip sinifa ciktim.
