Λυδία
Λ:"Επόμενος" φωνάζω και μπαινει μεσα ο έβδομος υποψήφιος για την θεση του οικονομικού διευθυντή
Εγω βρίσκω πλατη προς τον υποψήφιο και πινω λιγο απο τον καφε μου
Πολυ δύσκολο να εισαι πρόεδρος ενός ολόκληρου ομίλου
Λ:"Λοιπον κυριε Αναγνώστου" αναφωνω και γυρναω προς το μερος του
Οχι δεν μπορεί
Ο Αλέξης
Τι στο καλο κανει αυτος εδω;
Α:"Απο καπου σε ξερω εσενα" λέει καθως με κοιτάζει απο πανω μεχρι κατω γλυφοντας το κατω χείλος
Σημερα βρηκα να βαλω κοντό και κολλητό φορεμα
Λ:"Φυσικα και με ξερεις βλακα! Με ποια, νομιζεις, κοιμήθηκες πριν μια βδομάδα;!" αναφωνω καθως προσπαθω να κατεβασω το φορεμα λιγο πιο κατω
Μάταια ομως
Α:"Οοοο φυσικα, τωρα σε θυμήθηκα" λεει και σηκώνεται όρθιος
Ερχεται προς το μέρος μου και μου χαϊδεύει το μάγουλο
Κλείνω στιγμιαία τα ματια μου και απολαμβάνω το άγγιγμα του.
Χτυπάει η πόρτα
Ο Αλέξης απομακρύνεται και κάθεται στη θέση του με ενα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του
Λ:"Εμπρός" λεω και μπαίνει μεσα η γραμματέας μου με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια και ενα θεοκοντο φόρεμα
Τι σκατα; Η Μάγδα ειναι παντα σεμνή
Εγω γιατι πριν την θυμαμαι με ενα μάξι φόρεμα; Ποτε πρόλαβε να αλλαξει; Και βασικα γιατι άλλαξε;
Μάγδα:"Κυρια Ιωάννου σας ζηταει ο κύριος Αντωνίου στο τηλεφωνο" λεει ενω κοιταει πονηρά τον Αλέξη
Και αυτος δεν χάνει ευκαιρία να δει τα ποδια της που τοση ωρα ειναι απροκάλυπτα μπροστα του
Λ:"Και χρειάζονταν να μας διακόψεις Μάγδα για αυτο; Θα μπορούσες να με ειδοποιήσεις μέσω τηλεφώνου" της φωνάζω
Μάγδα:"Μαλιστα κυρια" λεει και παει να βγεί "Βασικα...μηπως θα ήθελες κατι Αλέξης;" τον ρωτάει στο ενικό
Λ:"Μάγδα, προσεχε πως μιλάς. Βγες εξω αμέσως! Και κάλυψε τα πόδια σου. Οκέι ειδα τα ποδια σου, και γω και ο κυριος Αναγνώστου. Και προσεχε καλά την συμπεριφορά σου, γιατί δεν το σε τιποτα να σε απολύσω" την απειλώ και φευγει τρέχοντας απο το γραφειο μου
Επικρατεί ησυχία στο γραφείο ώσπου μιλαει ο Αλέξης
Α:"Ο Μιχάλης!" λεει και σηκώνω το τηλέφωνο
Λ:"Ελα Μιχάλη"
Μ:"Έλα μικρή μου τι κάνεις;" με ρωτάει γλυκά
Λ:"Καλα Μιχάλης μου εσύ;" ρωτάω καθως ήρεμο ελάχιστα
Παντα με ηρεμουσε η φωνη του Μιχάλη
Μ:"Καλα και γω. Εμμ Λυδία ηθελα να μιλήσουμε για κάτι." μου απαντάει
Λ:"Συγγνώμη μωρο μου αλλα δεν μπορω τώρα. Ειμαι στη δουλειά" του απαντάω
Ο Αλέξης μου κάνει νοημα να πω χαιρετίσματα στο Μιχάλη απο αυτος
Λ:"Αα εχεις χαιρετίσματα απο τον Αλέξη" του λεω καθως προσεύχομαι απο μεσα μου να μη σκεφτει κατι πονηρό για μας
Μ:"Μμμ μάλιστα... Επίσης πες του"απαντάει και ειμαι σίγουρη ότι έχει ενα πονηρό χαμόγελο στα χείλη
Λ:"Επισης λεει" απαντάω "Τέλος πάντων μωρο πρεπει να κλείσω" του λεω
Μ:"Θα τα πουμε το βράδυ;" με ρωτάει
Λ:"Δεν μπορω σήμερα. Εχω κανονίσει. Να τα πουμε αυριο; Περνα απο την δουλεια αν ειναι" του λεω
Μου απαντάει θετικά και το κλείνουμε
Α:"Λοιπόν, κυρια Ιωάννου, τι θα γινει με εμενα;" με ρωταει ενώ με κοιτάει στα ματια
Βαζω οτι στοίχημα θέλετε, οτι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται το βρωμικο μυαλο του ειναι η δουλειά
Ναι λες και εσύ δεν σκέφτεσαι πονηρά
Σους εσύ
Το εχω χασει τελείως, δεν εξηγείται αλλιώς
Λ:"Λοιπον, κυριε Αναγνώστου, απο τι βλεπω στο βιογραφικό σας, ειναι αρκετά καλο εως και εξαίσιο θα ελεγα. Αλλα, δεν καταλαβαίνω κατι. Πως, ενω, ειχατε μια θεση καλύτερη στις μεγαλύτερες εταιρείες της Ευρώπης, εσεις αφήσατε την θέση εκει, και ηρθατε σε εναν οίκο μόδας να δουλέψετε;" τον ρωτάω καθως κοιταω με προσοχή το βιογραφικό του
Α:"Ξερετε κυρια Ιωάννου, η δουλεια στις μεγάλες εταιρίες είναι πολυ και κουραστική. Επίσης, παντα οι συνεργάτες μου με αντιμετώπιζα καπως ακραία. Και ετσι, η ζωη γινοταν ανυπόφορη για αυτο διάλεξα να φυγω και ας μου πρόσφεραν πολλά χρήματα" απαντάει
Λ:"Μαλιστα..." απαντάω "Λοιπον, κύριε Αναγνώστου, προσλαμβανεσται" συνεχίζω και του δινω το χέρι μου
Αυτος αντι να μου πιασει το χερι για να κανουμε την χειραψία, μου πιανει το χερι και το φιλάει καθως με κοιτάει στα ματια
