Λυδία
Λ:"Μιχάλη, θα τηλεφωνήσω στην Αλίκη" του ανακοινώνω
Μ:"Γιατί την μανα μου;" με ρωτάει καθώς γουρλωνει τα μάτια του
Λ:"Γιατι η Αλίκη με βοήθησε και τοτε. Αν δεν ηταν αυτη, ο Ανδρέας θα ειχε σκοτώσει και την Τζούλι και προπάντων εμένα. Γιατι εγω τον έχωσα στην φυλακή" του λεω και πετάω το ποτήρι στον τοίχο απέναντι
Μ:" Λυδία ηρέμισε" μου λεει και μου πιανει το χερι
Λ:"Οχι δεν ηρεμώ. Δεν μπορω να ηρεμήσω οσο αυτο το κάθαρμα μοιράζεται το ιδιο οξυγόνο με την Τζούλια. Εσύ, Μιχάλη, ξέρεις τι εχει γίνει. Σε δυο βδομάδες η Τζούλια, ξεκινάει τις Πανελλήνιες, με το που τελειώσει πρεπει να φυγει απο την Αθήνα" λεω καθως το κοιταω στα ματια
Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς το mini bar που εχω στο γραφειο μου
Λ:"Θα την παρεις να μεινει σε εσενα;" τον ρωτάω καθως πινω μονορούφι το ουίσκι που εχω στο ποτήρι
Μ:"Φυσικα ρε" μου λέει ήρεμα
Χτυπάει το σταθερό τηλέφωνο του γραφείου μου
Το σηκώνω
Λ:"Λυδία Ιωάννου, λεγεται παρακαλω" λεω το ποιηματάκι μου
Δεν απαντάει κανείς
Λ:"Παρακαλω;" επαναλαμβάνω
??:"Τι κανει η Μαρίνα;" με ρωτάει μια φωνη μεσα απο το ακουστικό
ΟΧΙ ΡΕ ΦΊΛΕ
ΟΧΙ
ΟΧΙ
Λ:"Κάθαρμα μείνε μακριά της!" φωνάζω στο ηλίθιο
Κλεινει το τηλέφωνο
Λ:"Μιχάλη, παμε. Ο Ανδρέας παει στη Τζούλια" φοραω το παλτό μου και τρέχουμε πρός τα εξω
Οταν ειναι άτυχος ο άνθρωπος, τι να πεις;
Ο Αλέξης βγαίνει απο το γραφειο του και κατευθύνεται προς το δικο μου
Ο Σωκράτης μολις μπηκε μεσα και, επίσης, κατευθύνεται προς το γραφειο μου
Σ/Α:"Λυδία, που πας;" λενε ταυτόχρονα και με κοιτάνε
Δεν απαντώ
Μπαινω στο ασανσέρ με τον Μιχάλη
Βγαίνουμε απο τον όμιλο και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του
Τρεχει γρήγορα για το σχολείο της Τζούλιας
Παρκάρει και εγω τρέχω μέσα
