Λυδία
Τζ:"Τι λες;" φωνάζει
Λ:"Κατι που επρεπε να σου πω" της απαντάω
Δεν λέει κάτι, κατεβάζει το κεφάλι της και τοποθετεί τα χερια της ανάμεσα στα μαλλια της
Λ:"Το πραγματικό σου ονομα ειναι, Μαρίνα Λεκάκη" της λεω ηρεμα
Τζ:"Το δικο σου;" με ρωτάει
Λ:"Βικτώρια Μπορισοβα" της απαντάω
Τζ:"Γιατι εχουμε διαφορετικά επίθετα;" με ρωτάει κοιτώντας με στα ματια
Λ:"Γιατί εγω δεν ημουν παιδι του Ανδρέα, και οταν παντρεύτηκαν, μονο η μαμα πηρε το επίθετο του" απαντάω "Ηταν ορος του Ανδρέα! 'Η κορη σου δεν θα παρει το επίθετο μου' αυτα ηταν τα λογια του. Τα θυμαμαι, και ας ημουν πολυ μικρή" συνεχίζω
Δεν είπα τιποτα αλλο
Σηκώθηκα από τον καναπέ
Φίλησα την Τζούλια στο κεφάλι
Και πηγα προς το δωματιο μου
[......]
Ειμαι στο γραφείο μου και κοιτάζω κατι χαρτιά
Χτυπάει η πορτα
Λ:"Εμπρος" απαντάω αφού πρωτα πινω μια γουλιά απο τον καφε μου
Μπαινει μεσα ο Σωκράτης
Σ:"Καλημερα μωρο μου" μου λεει καθως με αγκαλιάζει σφιχτά
Ανταποδίδω
Λ:"Καλημέρα" του απαντάω
Σ:"Τι κανείς;" με ρωτάει ευδιαθετα καθως κάθεται απέναντί μου
Πριν απαντήσω, χτυπαει η πορτα, ξανα
Λ:"Ναι" απαντάω
Μπαίνει μεσα ο Αλέξης
Το βλέμα του ειναι συγκεντρωμένο στα χαρτιά που κρατάει
Α:"Λυδία, μηπως μπορεις να με βοηθήσεις με αυτα τα έγγραφα;" με ρωτάει και επιτέλους πέρνει το βλέμα του απο τα χαρτιά "Συγγνώμη, μηπως ενοχλώ;" ρωτάει ειρωνικά ενω κοιτάζει τον Σωκράτη με ενα ύφος ανωτερότητας
Λ:"Οχι, Αλέξη, πες μου σε τι θες βοήθεια" απαντάω καθως κατευθύνομαι προς αυτόν
Α:"Να, αυτα εδω" μου δείχνει
Λ:"Αχαμ, ωραία, λοιπον, ακου θα τα αφήσει αυτα για σήμερα. Ετοίμασε τις λίστες με τις αγορές που εγινε χτες" του απαντάω
Α:"Εμμ, Λυδία, τι θα γίνει με το θεμα της γραμματέας μου;" με ρωτάει
Σ:"Γυναικα θες;" τον ρωτάει κοροϊδευτικά
