Son Feci Bisiklet- Elektrot
HAY MADAFAKA
BAY MADAFAKA
OY YORUM İSTERİM SEWGILER
ÜMSTAD HONOS GİDİOR
"Komik değil." Surat asmaya devam ediyorken bir çocuk gibi kollarını göğsünde birleştirdiğinde ellerimi alnıma yasladım ve gülmeye devam ediyorken başımı iki yana salladım. Düşündükçe sinirlerim daha çok bozuluyor ve koltukta yatan bedenine baktıkça gülmemi biraz daha tutamıyordum.
"Rina, gülmeyi kes." Bana koltuğun üzerinde ki yastıklardan birini fırlattığında dudaklarımı birbirine bastırıp onun bir çocuk gibi somurtmaya başlayan yüzünü inceledim.
"Senin dinlenmen gerekiyor, yatıp uyusana." Dikiş ağrılarının tutmasına karşı yanına ağrı kesiciyle su bırakıp alnında ki saçlarını geriye ittiğimde "Bana daha rahat gülebilmen için mi?" dedi.
"Üzgünüm ama aklıma geldikçe kendimi tutamıyorum ve sadece sana güldüğümün de söyleyemem."
Ela gözlerini kısarak üzerime çevirdiğinde yanında diz çöktüm. "Sadece... Senin için çok korkmuştum. Vücudundan o kadar kan çıkıyordu ki öleceğini falan sanmıştım ve tenin gittikçe beyazlaşıyordu. Panik yapmıştım ve üzerinde ki kan her yerime bulaşmıştı. Jav'in bundan etkilenmemesini nasıl sağlayacağımı bilmiyordum ve... Ne kadar kötü hissedilebilirse o kadar berbattım işte." O anları sanki tekrar yaşıyormuş gibi hatırlayınca bedenimi büyük bir ürperme aldı.
"Hastane sürecinin daha sancılı geçeceğini sanıyordum, çünkü baygındın ve bunun çok fazla kan kaybetmenden dolayı olduğunu sandım. Seni kan tutuyor olmasından dolayı bayıldığını bilmiyordum." bilerek yarıda kesip aynı ifademle yüzüne baktığımda, "Sikeyim kes şunu." diyerek koca eliyle yüzümü kapattı. "Şu bakışları. Şu bakışları kes."
"Seni kan tutuyor olmasıyla eğlenmediğimi söylemeye çalışıyorum, sadece doktor oradan çıktığında durumunun çok kritik falan olduğunu söylemesini bekliyordum, dikişlerini attığını durumunun gayet iyi olduğunu ve sadece kan tuttuğu için bayıldığını değil. Yaşadığım ironi beni o an sarstı ve ne yapacağımı bilemeyip öylece gülmeye başladım."
"Ve hala devam ediyorsun." Bakışları dayanamayıp tekrar gülmemi sağladığında başımı omzuna yaslayarak bunu gizlemeye çalıştım. Küçük bir çocuk gibi trip atıp duruyordu. Aslında bu eğlenceliydi ama günlük sinirlendirme dozumu aşmış gibi hissediyordum.
"Tamam üzgünüm, aç mısın? Sana gitmeden önce bir şeyler hazırlayabilirim." Yüzüne bakmaya devam ettiğimi görünce kaşlarını çatarak bana baktı ve daha sonra konuştu. "Nereye gitmeden önce?" Koltukta yatmayı bırakıp daha dik bir hal aldığında kaşlarımı çatma sırası bendeydi.
"Yeni bir ev bulana kadar bir otele ya da bilemiyorum, ailemin yanına?"
"Neden? Burada, benimle rahat değil misin?"
"Seninle kalamam, delirdin mi?"
"Benimle neden kalamıyormuşsun?" Gözlerime neredeyse belirgin bir öfkeyle bakarken koltukta oturur bir hale geldi. Neden bu kadar fazla tepki gösterdiğini bilmiyordum ama onunla zaten kalamayacağımı bilmesi gerekiyordu.
"Çünküü kocam seni bıçakladı ve zaten benim yüzümden onca şey yaşamışken bile bile bunu yapmaya devam edemem."
"Kaçık kocan yakalanacak, bu yüzden bununla ilgili şeyleri dert etmesen güzel olur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Burning Cigarettes 💏 zm
Fanfic"Kocamı aldatmam yanlış bir şeydi ama onunla olmak her şeyden daha doğru hissettiriyordu."
