CHAPTER FOUR:
"Its been 1 year right.?" Tanong Roj sakin
"A-Ah O-Oo..." sagot ko
"Uhm. Kamusta?" Roj
"O-Ok lang. I-Ikaw?"
"Better without you." pabulong nyang sabi.
"H-Ha?" tanong ko kunwari'y hindi ko narinig ang mga sinabi niya.
"A-Ayun! Mabuti! Masaya!" Roj
"A-Ahhh G-Ganon ba... nga pala anong gagawin natin dito?" Tanong ko
"Ipamimigay natin ito sa bawat estudyante... Para ito sa gaganaping sport fest. may pupuntang ibang schools dito kaya kailangan makipagcooperate lahat ng pupils.. si Sir ang Chairman ng MAPEH clubs kaya kailangan siya ang magasikaso ng ilang activities na gagawin.. inutusan ako dahil isa ako sa maglalaro.. marami ng ginagawa ang kamember ko kaya no choice si Sir." Paliwanag ni Roj
"Ahh. 'di mo nman kailangan ipaliwanag lahat.' " pabulong na sabi ko.
"At hindi mo naman kailangan pakinggan ang mga sinasabi ko." Roj
My Ghad! narinig pa niya yun? whoo!
tumahimik nalang ako. ayaw kong makipagtalo.
...Sa ngayon wala muna kong ikikwento sa nakaraan namin ni Roj, kung meron nga ba kaming nakaraan. parang wala lang sa kanya eh...
natapos na kami sa pamimigay ng papel..d ako nakapasok sa lahat ng class ko. alam naman ng mga teachers kung ano ang ginawa ko kaya excuse ako sa klase nila.
sabay kaming pumasok sa room ni Sir.
"Sir! Tapos na po pinagagawa nyo." Paguumpisa ni Roj
"Good! ah bukas kung pwede iexcuse ko kayo ulit papatulong lang ako sa pagaayos ng Program at pagdedesign sa stage. wala kasi talaga kong mautusan eh."
'Sir Pag sinabi po ba naming hindi pwede ok lang sa inyo?' gusto kong itanong pero natatakot akong bawiin yung ipinasa nyang grade sakin
"ok po sir. ahm. pwede na po ba kong umuwi?" tanong ko
"ahh oo, salamat Ms.Briones." Sir
Ngumiti ako at nagbow tsaka umalis. hindi na ko nagpaalam pa kay Roj... para saan pa? alam ko namang babaliwalain nya lang ako.
*kinabukasan*
Dumiretsyo na ko sa roim ni sir.. nanduon na si Roj pagdating ko.
"Ahm. Good morning po." bati ko
"Good morning din Ms.Briones pakitulungan mo nalang si Roj sa ginagawa nya. Roj pakituro nalang sa kanya kung anong gagawin."
"maiwan ko muna kayo dito pupunta lang ako sa Principal office." dagdag pa niya
inexplain sa akin ni Roj ang gagawin ko. nakakabingi ang katahimikan dito kaya naghum ako.
(a/n: ano bang tawag dun? hum lang alam ko eh.. ung pag humhumhum na tonqo ng kanta?)
"Humhum-hum.hum.hum" (isipin nyo tono yan ng terrified by katharine Mcphee)
"hum.hum.hum.hu-"
"Pwede ba tumigil ka!" sigaw ni Roj
"S-Sorry..."
"Sorry nanaman lahat nalang dinadaan sa sorry." Roj
"hmm?"
"Wala!" Roj
Ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko pero d talaga ako mapakali... d ako sanay sa tahimik na paligid.
'
"R-Roj?"
"Ano!?" bulyaw nya
katakot!
"Ahm. pwedeng magtanong?"
"nagtatanong ka na. tsaka pag sinabi ko bang hindi pwede titigil ka ba?"
"O-Oo."
"Tss! magtanong ka na! ano ba yun?"
"Roj... Galit ka ba sakin?"
"Yung totoo? syempre! sinong hindi magagalit sa ginawa mo.!"
"Kung ganon. Sorry.."
"Sorry? daling sabihin hirap tanggapin."
"...."
pinipigilan kong wag umiyak. pero d ko ata kakayanin.
"Ahh. Roj c-Cr lang ako baka hanapin ako ni sir."
"K."
pagkasara ko ng pinto biglang bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigil... ngayon may clue na kayo? Hindi mo iiyakan ang isang tao kung hndi mo mahal hindi ba?
(a/n: bigti na bes! nyahahah)
BINABASA MO ANG
STORY OF MY LIFE
Non-FictionStory Of My Life. Kwentong may katotohanan at Pagpapantasya. Si Wynge Isang Broken Hearted Sa kanyang unang pagibig matututunan pa kaya niyang muling magmahal kung hindi parin mawala sa isip niya ang kanyang First Love? Tunghayan Ang kanyang Kwento...