Unhealthy Heart (Seoksoo)

Finale

Jisoo's

From the very beginning plinano ko to. Hindi totoong umalis ako para iwan si Seokmin, umalis ako para bisitahin si Sofia.

I asked some help from his friends to make this plan successful. Sana lang pumayag sya.

"Anung ginagawa mo dito?! Akala ko nasa America ka?!" Halatang gulat na gulat sya. Sino ba namang hindi diba?

"Kakauwi ko lang. Surprise!" nakangiti kong sabi.

"Kingina ka akala ko kung sino yung nagpakidnap sakin at nagkainterest sa pagiging magandang lalaki ko. Huhuhu" bigla nya nalang akong niyakap. Namiss ko yung yakap nya.

"Ibalik mo sakin yung perang ginastos ko pang asikaso sa passport ko. Hype ka!" Wala pa din syang pinagbago

"Seokmin pwede mo sabihin sakin mamaya lahat pero pwede ako muna? Pwedeng mkinig ka muna sa mga sasabihin ko? Patapusin mo muna ako."

"Ha? Sige sabi mo yan ha. Mrami akong sasabihin sayong hinayupak ka!!"

"Ok eto na. Seokmin from the start. The first time that we talked, from the first time that we met our eyes, from the first time that you smiled at me, from the first time that we bound. Seokmin I know I took you for granted, I never appreciated those things that you made just to make me happy and to fall for you. Hindi ko agad narealized agad na mahal na kita at nasanay nalang pala ako sa paniniwalang mahal ko si Jeonghan."

"Hindi ko gawain na magsalita ng ganto sa harap nang maraming tao pero para sayo at para maniwala kang mahal kita, gagawin ko. I will never give up on you."

"Lee Seokmin, now I'm asking you. Will you be my boyfriend? Will you let me to love you?"

Kinakabahan man ako ay hindi ko pinapahalata. Habang tumatagal na hindi sya nagsasalita, mas lalo akong kinakabahan. Hindi ko din makita ang mukha nya dahil nakayuko sya ngayun.

"Seokmin? Bakit di ka nagsasalita? Ayaw mo ba? Di ka pa ba ready? Nabigla ba kita? Ayos lang naman kung di kapa ready. Kaya naman kitang hintayin eh."

Eto na nga ba yung kinaktakutan ko eh. Yung mabigla sya. Hindi naman ako takot na ireject nya ako ngayun kahit pa sa harap ng mga kaibigan namin basta ba alam kong dadating yung araw na magiging kami din.

"Ay? Hehehe pwede na ba ako magsalita? Sabi mo kasi wag muna ako magsalita kaya di ako sumasagot." Napapakamot sya sa ulo nya, ulo sa taas.

"Hays. Seokmin kailan ka kaya matututong hindi sirain ang moment? So now I will ask you again. Lee Seokmin will you be my boyfriend?"

"Pag isipan ko muna ah? Hm… yes! Jisoo I love you. Sorry kung hindi kita pinaniwalaan agad. Jisoo sobrang gusto kong daming sabihin sayo pero hindi sapat ang mga salita para iparamdam yung sayang nararamdaman ko ngayon."

Parehas na kaming naiiyak habang magkadikit ang aming mga noo.

"Ehem! Get a room guys!! Pwede bang mamayang gabi nalang yan? Andito kami oh!" Natatawang sabi ni Vernon.

I'm so thankful to have a friend like them. Sobrang laki nang naitulong nila sakin.

"I love you Seokmin."

"I love you more!" Then he kissed me.

-
Mianhe chinggus. Huhuhu sobrang minadali ko talaga to at alam kong hindi ko naabot yung expectation nyong ending. Magulo kasi at walng maayos na plot so I decided to end it already though thank you so much for supporting and reading this story.

I am thinking to publish a new story. May plot akong naiisip perp diko alam kung SoonHoon, JeongCheol or JiHan ko sya ipapublish. So what do you think guys? Need your advice. :)