JOURNEY TO FOREVER ♥

Chapter 2

"Love is when you look into someone's eyes and see everything you need."

Love at first sight ngaaaa! :"">

Kakaiba yung ganda niya, kilos, itsura. Basta. Nung nakita ko siya. KAKAIBA ang naramdaman ko. Yun bang, mapapangiti ka talaga sa kilig na nararamdaman mo. Haha. :))

Nakatitig lang ang mga mata ko sa kanya habang papalapit siya samin kasama mga kaibigan niya..

"Ang gandaaaaaaaa. Nakakabighani! Kakaiba talaga tong babaeng to!!" Paulit ulit na sinasabi ng isip ko habang ngumingiti akong abot tenga.

"Tara upo tayo." she calmly said. Whooo heaven! Ang ganda ng boses niya. :">

Syempre umupo naman ako agad. Kasama niya mga friends niya, tas kasama ko si John.

Habang naguusap sila. Tahimik lang ako. Tapos nakatitig sa kanya. Parang nakatitig ako sa langit. :">

"Jeanette, musta?" "Jeanette, bla bla bla" *friends murmuring and talking*

JEANETTE, J-E-A-N-E-T-T-E pag inispell. Yun pala pangalan niya. Napangiti nanaman akong abot tenga but that time around, sa isip nalang ako ngumingiti kasi nakatitig parin ako sa kanya, pag ngumiti ako ng ganun, baka kung ano isipin niya. :3

Nakikinig nalang ako sa mga usapan nila and at the same time, nananatiling nakatitig pa rin ako sa angking ganda niya. :) Napaisip nalang ako, "siya na ba lord? siya na ba?" Kaya napangiti nalang ulit ako bigla. :)

After few minutes..

"Uy uwi na tayo, gabi na pala." she said. And I heard her pretty and wonderful voice again. <3

But, Parang ayoko pang umuwi kasi baka hindi ko na siya makita ulit and nabitin ako kasi saglit lang.

UNEXPECTEDLY,

"SABAY AKO SAYO *TAS TAWA*." Sa sinabi niyang yan. Napangiti nanaman ako. Di ko na alam kung ano gagawin ko dahil sa sobrang tuwa na natamo ko. :)

"Tara. Hehe." yan nalang ang mga nasabi ko sa mga oras na yun. Wala na talaga kasi akong masabi kasi nakangiti lang ako habang nakatingin sa kanya.

"Ay, iba ata daan ko pauwi eh, next time nalang" she said. :((

"Bayun!! Sayang naman!! Makakasama ko sana siya!!" sinabi ko sa isip ko. "Sige next time nalang." I uttered. Gusto ko mang pumalag pero, wala eh. Di pa kami close saka kakikilala ko lang sa kanya.

"Sige alis na kami ah? See you next time. *sabay ngiti*" she said. "Osige ingat ha, bye. *ngumiti rin*"

*Naglihis na kami ng daan*

Di parin maalis yung ngiti ko sa aking mga labi. "Sana makita ko siya uliiit." Paulit ulit kong sinasabi sa isip ko.

Lumabas na kami ni John sa mall. Nagpaalam na rin kami sa isa't isa. Sumakay na ko sa jeep. Nagtricycle na siya.

Biglang pumasok sa isip ko. "Sabagay may cellphone naman ako. kukunin ko cp number niya." Tinext ko agad si John. Kasi alam ko namang alam niya number ni Jeanette.

Nagreply naman agad si John at tinext sakin ang number ni Jeanette.

Nalilito pa ko kung ano sasabihin ko sa kanya kasi nahihiya pa ko baka kung ano isipin niya sakin.

"Hi. Ako yung sinabihan mong kasabay sana pauwi. Ingat po." I texted to her. Sa mga oras na yun kinakabahan ako kasi baka sabihin stalker ako.

"Oh. Hello. Sorry. Next time nalang. Ingat din." She replied. Heaven men!! Akala ko magagalit siya. Hindi pala. :) And again, napangiti nanaman ako, at madaming napatingin sakin sa jeep. Alam ko na na inakala nila na baliw ako....

Hanggang sa pag-uwi, katext ko parin siya at hindi mapawi ang ngiti sa mukha ko.

"Oh nak, bakit nalate ka ng uwi? Di ka man lang nagtext sakin. Oh, bakit nakangiti ang anak ko?" ang mga salitang galing kay mama na sumalubong sakin pagbukas ko ng pinto. "Sorry ma. Lowbat eh. Ay, wala to ma. Nabusog lang ako kanina. *sabay beso at pasok sa kwarto*" I replied. Haha. Nagpalusot nalang ako kay mama para di ako mapagalitan. (Medyo badboy)

Until I went to bed to rest, Jeanette was the only one that I talked to.(through texting)

Wide smiles, great feeling, eye-popping text messages from her, unexpected laughs...

Ang saya saya ko at buong buo ang araw ko dahil sa kanya. Naramdaman kong masaya ako bago matulog...

Then suddenly...

MAY PASOK PA PALA BUKAS!!!!! MAY MGA ASSIGNMENTS PA KO NA DAPAT GAWIN!!! $&@€£¥#%**!!!!!

Tarantang taranta nako nun! Di ko na alam gagawin ko! Pagkatingin ko sa orasan, 11 PM na pala!! KAilangan ko na matulog!!!