Teyzemler dün pisikologdan geldiğim gün bavullarla evdeydi. Eniştem ayağa kalktı ve bana sarılmaya çalıştı. Ne kadar itmek istesem de mecburen sarılmak zorundaydım. Üstümü değiştirdim. Yanlarına gelip oturdum. Teyzem 'anne yeter aseton denen şeyin kapağını aşık bırakmış şişenin yanına da kül tablası ile yanan sigara koymuş biz oradan yangın çıktığını düşünüyoruz' dedi. Bende içimden 'Allahtır o Allah siz bana senelerdir eziyet ettiniz canımı çıkardınız ama hala eşcinselim. Allah sizi bir günde evinizden çıkarttı' dedim. Anneannem 'eee nerede kalacaksınız' dedi. Gürkan eniştem de ' bu evde kalamayız bize bulaşır belki ' dedi. Ve gülmeye başladı.Bende ' nerede kalacaksınız' dedim. Oda 'bizim arkadaşın oteli var' dedi. Akşam saat 8:30'a kadar zor dayandım yemin ediyorum. Sonra gittiler. Anneannem bana dönerek 'bak senin yüzünden evde rahatlıkla kalamıyorlar çocuklar' dedi.
(Yani arkadaşlar bildiğin ben sanki bütün dünyaya bulaştıran bir hastalığım var. Akşam uyurken onlara da bulaşacak diye korkuyorlar ya. Gerizekalılar. Çekiyorum böyle işte arkadaşlar bu ülkeden gidene kadarda ya ailemden yada diğer insanlardan çekecem).
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçekler İnsanları Değiştirir
Non-FictionBen bir gayım ve size öğrendiklerinde bana neler yaptıklarını anlatacağım. Kimin mi? Ailemin. O kadar zor ki gerçeklerin hayallerden farklı olması.
