Sevdiğim çocuğu gördüm. Çarşıda. Yanın da annesi de vardı. Beni gördüler. Annesi gülümsedi. Bende gülümsedim. Ona baktım o sadece boş bakıyordu. Ve annesine gidelim dedi. Ne demeliydim ki. Ne yapabilirdim. Onunla konuşsam ailem öğrenirse başı yanar. Ben de bıraktım. Gitmesini izledim. O kadar zordu ki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçekler İnsanları Değiştirir
Non-FictionBen bir gayım ve size öğrendiklerinde bana neler yaptıklarını anlatacağım. Kimin mi? Ailemin. O kadar zor ki gerçeklerin hayallerden farklı olması.
