soğuk Hayat

hayata merhaba

Manisa'nın köyünde yaşamaya çalışan kendi halinde bir ailenin 3. Çocuğu olan bir kız ismi melek...

Annesi babasının 2. Eşiydi.toplamda 6  çocukları olan bir aile, annesi ev hanımı babası inşaatta çalışan bir işçi. ailesi zar zor geçinen ve ailenin sosyal yaşantısı  huzuru ve mutlulugu tadamayan hayatın içinden sürekli aile içi şiddet yaşanılan olaylarla dolu bir aile tablosu.
Ve Birgün anne ve babası tartışıyor annesi 3.cocuk olan meleği yanına alıp İstanbul'a kaçıyor. İstanbula geliyor hiç tanıdıkları olmayan gidecek hiç bir yeri olmayan koca İstanbul'a geldiler . Annesi bir kaç gün otelde kalıyor .babası eve geliyor melek ve annesi yok arıyor ama izlerine rastlayamıyor.
Melek annesiyle otel köşelerinde sefalet yaşıyor annesinin iyi bir insan olma konusunda sorunları var çünkü o iyi bir insan değil di. Bir kaç gün gezdikten sonra annesi meleği çocuk esirgeme kurumuna vermeye karar veriyor .aklından tam olarak bu geçiyor. Melek henüz 5 yaşında. Ve annesi onu bırakmakta kararli meleği giydiriyor hazırlıyor ve o gün bir minibüse biniyorlar. Annesi minibüs şoförüne her hangi bir çocuk esirgeme kurumundan geçermi diye soruyor. Söferde ona neden diye soruyor , annesi şoföre kızımı vermek istiyorum diyor .tabiki söfer şokta ve ona çocuğu bana verebilsin diyor annesi de bunu kabul ediyor ve bir kaç durak geçtikten sonra kızını hiç tanımadığı bir minibüs şöförüne bırakıp ardına bile bakmadan inip kayıplara karışıyor. Melek annesinin arkasından ağlıyor bağırıyor ama hiç bir şekilde annesine sesini duyuramıyordu.annesi meleği hiç düşünmeden gitti .aksam oldu ve şöför kızı eve getirdi melek cok korkuyordu karnı acıkmıştı üşüyordu . Annem gelicekmi dedi şöföre ağlamaklı gözleriyle . Sonra annesi geldi söförun bu çocukta neyin nesi nerden geldi kimin çocuğu diye bağrındı. Bugün minibüste annesi verdi dedi söförun annesi küçük bir şaşkınlıktan sonra hemen al bu kızı karakola götür kolu komşu ne der çocuk kaçırmış zannederler diyerek oğlunu ikna eder . tamam çocuğun karnını doyuralım  biraz ısınsın sonra alır karakola götürürüm der .. melek sobanın yanında verilen çorbayı içmeye çalışırken kirpikleri hala ıslak ve nemliyli ve tekrar şöföre dönüp abi annem nerde ne zaman gelicek diye sordu adam kıza bakıp kızın gözyaşını sildi hadi çorbanı iç birazdan polis abilere gidelim ve anneni bulalım der .kız gülümseyerek tamam der ve sevinir daha sonra kızı hazırlarlar ve karakola giderler . Karakola vardıklarında kıza annesinin adını babasının adını sorarlar ve melek  isimleri söyler ama soyismini  hatırlayamaz. Bı kaç saat karakolda geçirdikten sonra kızı çocuk esirgeme kurumuyla görüşerek kızı oraya bırakmaları için kayıt işlemleri hazırlanır. Görüşmelerden sonra meleği almak için esirgeme kurumundan 2 çalışan gelir meleği alır ve arabaya binip yeni bir hayata zorlu bir sürece başlamasına vesile olurlar .melek ailesinin yanına gittiğini zannedip çalışan bayanın elini tutar yüzüne tebessümle bakar . Yolda giderken henüz 5 yaşında olan melek uykuya dalar çalışan bayanın elini tutarken .biraz uyuduktan sonra o kapının önüne gelir . Annesinin kardeşlerinin babasının yaşadığı yere gidiceğini zanneden küçük melek yabancı soğuk karanlık bir binanın önünde durarak burası benim evim değil diye söyledi çalışana bayanda ona dönüp bakarak burası senin yeni evin yuvan yeni arkadaslarının kardeşlerin olucak burada diye söyledi küçük meleğe oda peki diyerek tekrar elini tuttu ve o karanlık soğuk binanın içine girmeye adım attı.