Okula vardığımızda sanki bütün duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Tam karşımda duran Joe'yu gördüm ve Miley'nin yanından uzaklaşarak sınıfıma girdim. 2. ders bittikten sonra Miley yanıma geldi ve Joe'la konuşup durumu hallettiğini söyledi. Ardından sanki birşey söylemek istiyor da söyleyemiyor hissi verdi bana. Ne olduğunu sordum, ah vah ettikten sonra Joe'nun öğleden sonra benimle konuşmak istediğini söyledi. Bir an irkildim. Miley tekrardan söze başladı bak hâlâ ondan korkuyorsun işte. Off! Ama elimde değil Miley anlıyor musun? Elimde değil ...
* * *
Öğleden önceki son dersteydim. Zilin çalmasına tam tamına 3 dk kalmıştı. Vee...
Joe yanıma geldi ve konuşmamız gerektiğini söyledi. Kabul ederek olduğumuz yerden uzaklaşarak yürümeye başladık. Joe söze başladı;
- Biliyorum son görüşmemizde pek iyi şeylerden konuşamadık, ama ben senden özür dilerim ben normalde böyle biri değilim. Senin yanında bir değişik oluyorum, neden bilmiyorum ama değişik oluyorum işte...
O an kalbimde bir değişiklik olduğunu farkettim. Ne demek istemişti diye düşünürken Joe tekrardan söze başladı;
- Biliyorum, şu anda ne demek istediğimi tam anlayamamış olabilirsin. Bunu bende anlayamadım. Hem vampirlerin hisleri yoktur ki. Bilmiyorum diyerek yanımdan uzaklaştı.
Ben öylece kalakalmıştım. Ne demek hisleri olmaz. Bak varmış işte! Ahh! Ne diyorum ben? Bu düşünceleri aklımdan atarak Miley'e mesaj attım;
Miley çok tuhaf şeyler oluyor. Joe'yla konuştuk bu sefer korkmadım ama Joe vampir olduğu için birşeyler hissedemeyecegini sadece vampirlere karşı hissedebileceğini söyledi. Ama ben vampir değilim kii!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't Forget
FanfictionArtık sahip olduğumuz her şeyi unuttun mu? Unuttun mu hakkımdakileri? Hiç benim tarafımda durmanın özlemini çektin mi ? İçimizdekileri hissettiğimizi unuttun mu ? Ama bir hata yaptık, Bir zamanlar güçlüydük Aşkımız bir şarkı gibi, bunu unutamazsın...
