Don't Forget

Don't Forget 10.Bölüm

İnsanlar ''hayattan zevk al'' , ''hayat eğlenceli'' gibi sözler söylüyorlar ya, işte bunlar kesinlikle birçok söz gibi anlamsız sözler. Mesela benim hayatıma bakılınca tek farklı şey haftasonları bir yerlere gitmek. O da hep aynı yerler. Hayat çok sıradan bence. Ben haftaiçleri okula gidiyorum, haftasonları da gezmeye. Hep aynı. İnsan gerçekten bıkıp usanıyor. Derken birden aklıma İrlanda geldi. Oradaki arkadaşlarımı gerçekten çok özledim. Yaz tatili haftaya başlıyor, ee son hafta okula gitmek zaten zorunlu değil o zaman önümüzdeki günlerde İrlanda'ya gidebilirimmm! Hemen şarjda duran telefonumu elime aldım ve İrlanda'daki arkadaşım Avril'a mesaj yazmaya başladım;

- Selam Avril, naber? Ne zamandır konuşmuyoruz... Nasılsınız, herkes nasıl? Ben önümüzdeki günlerde İrlanda'ya gelmeyi planlıyorum. Sen tatilde nerede olacaksın? Yani İrlanda'da kalıyorsun değil mi? Sonuçta yaklaşık 1 yıldır görüşmedik. Cevabını sabırsılıkla bekliyorum. <3

Mesajımı göndermemden daha çok az zaman geçmesine rağmen çok zaman geçmiş gibi geliyordu. Acaba İrlanda değişmiş mi? Nereler değişmiş? Aşk durumları ne ? Diye düşünürken mesaj sesi geldi ve ( lanet olsun ki ) telefonumun şarjı biti, kapandı. Hemen şarj aletine soktum ve açılmasını bekledim. Teleonum açılır açılmaz pin'ini girdim ve mesajlarıma baktım. Avril'den mesaj gelmişti;

- Evet Demi bütün yaz yani en azından yazın büyük bir zamanını İrlanda'da geçireceğim. Bende seni görmek için sabırsızlanıyorum. Bu arada burada herşey yolunda. Geçen gün de senden bahsediyorduk, buradaki herkes de benim gibi seni çok özledi. Bir an önce gelsen keşke... <3

Bu mesaj karşısında gerçekten ''32 diş'' gülümsememi takınmıştım. Çok mutlu olmuştum yani. Hemen anneme haber verdim ve bavulumu hazırlamaya başladım bile. İrlanda'ya gitmek için gerçekten heyecanlanmıştım...

2 GÜN SONRA!

Herşeyim hazırdı ve 2 saate kadar yola çıkacaktım akşam üzeri ise İRLANDA'ya varacaktım. Annem olmadığı için tek başıma oradaki evde kalmak istemedim, Avril'larda kalacaktım. Gerçekten heyecanlıydım.  Çünkü geçen yıl da onlarda kalmıştım ve sabahlamıştık. Gerçekten eğlenecektik. :s 

Uçak

Uçağa binmiştim. Yanıma şu ana kadar daha kimse oturmamıştı. Kimsenin de oturmamasını umuyordum ki yanıma acayip tatlı bir çocuk oturdu. Şimdi ben ortada, çocuk cam kenarında ve kalan diğer yer de boştu. Derken yaşlı bir teyze geldi. Kadın çok sinirli gibi duruyordu ve yerine yerleştiğinden beri ikidebir bana bakıyordu. Ben her baktığında gözümü kaydırsam da bir türlü kaçamıyordum. En sonunda dayanamayıp söze bodoslama atıldım;

- Buyur teyze, birşey mi söyleyeceksin?  Buyur söyle içinde kalmasın.

-A aa terbiyesiz ne biçim konuşuyor görüyor musun evladımmm!?

Teyzenin bu söylediğini bana değil de yanımda oturan çocuğa söylediğini yeni anlamıştım. Nereden anladın diye sorarsanız çocuk teyzenin sözü karşısında gülmeye başladı da ondan... :s

Uçak sefası bitmiş ve yere inmek üzereydik, derken birden uçağın tekerlekleri yere deydi. Bu anda da büyük bir alkış patladı. Ve tahmin edersiniz ki bu alkışı başlatan yanımdaki şişko teyze oldu. Ha bu arada teyze uçağın inişine yakın acayip ter kokmaya başladı ve bende boğulmak üzereydim tabi yanımdaki çocuk da. Her neyse uçak faslı bitmişti ve tüm yolcular ( bende dahil ) çıkışa doğru yürüyorlardı. R

En nefret ettiğim yer gelmek üzereydi işte, " BAVUL BULMACA FASLI." Evet ve başlıyoruz. Benim 2 tane bavulum ve 1tane de el bagajım var ama şu ana kadar elimdd olan sadece 1 bavul ve 1 el bagajı var. Sonuç olarak bir tane bavulum daha gelmedi. Fakat şu anda burada şişko teyze yakışıklı çocuk ve ben varım ama yakışıklı çocuk az önce gitti yani kaldık şişko teyze ile baş başa.:o Veee tam şişko teyze söze başlayacaktı ki ikimizinde de bavulu geldi.Kadın benden önce çıktı çünkü o hemen bavulların çıktığı kapının dibinde duruyordu. Hemencicik bavulumu aldım ve oradan çıktım. Kapıdan çıktığım an "Demii! " Diye bir ses duydum, ve sesin geldiği tarafa doğru döndüm. Sesi Avril çıkartmıştı. Bavulumu sıkıca tuttum ve büyük adımlarla Avril'in yanına gittim Avril söze başladı;

- Demi bak, bu anneannem. Anneanne bak bu da arkadaşım Demi. Bir süre bizde kalacak.

Bu söylediği karşısında ağzım 1 karış açılmıştı. öylece kalakalmıştım resmen. Çünkü...