Dikkat!
Hikaye Azkaban Tutsağı döneminden, yani 3. Sınıftan başlamaktadır.
İyi okumalar!
Sandığımı sürükleyerek duvara doğru koştum. Gözlerimi açtığımda Hogwarts trenin kırmızısını görünce içim sevinçle doldu. Yeni bir dönem, yeni dersler, ve söylemeye utansam da Draco'yu yeniden görmek.
Kafamı çevirip etrafa bakınmaya başladım. Tanıdık bir yüz göremeyince kompartımana gitmeye karar verdim. Koltuğa oturdum ve pencereden dışarıya bakmaya başladım. Tam dışarıya dalmışken huzur veren o sesi duydum.
"Nasılsın Hermione?"
"Draco!"
Hemen ayağa kalktım ve Draco'ya doğru koşup ona sarıldım.
"Beni bu kadar özleyeceğini tahmin etmemiştim."
"Özlemek mi! Korktum! Hiç bana yazmadın."
"Babam baykuşlardan birini buldu."
Babasını taklit ederek konuşmasına devam etti.
"Ne cüretle Malfoy baykuşlarını bir bulanığa mektup yazmak için harcarsın!
"Mektubun şaka malzemesi olduğuna zor inandırdım."
İkimizde gülmeye başlamıştık. Babasına bu kadar benzemesi bana her zaman komik gelmişti. Ama bir anda gülmem kesildi. Mutluluk düşüncem bir anda yerini telaşa bırakmıştı.
"Sana inanamıyorum Harry. Keşke ben de Percy'i şişirebilseydim."
"Ron ve Harry geliyor. Draco, asanı çıkar!"
"Ne?"
"Asanı çıkar dedim!"
Asasını çıkardı ve saldırı pozisyonunda tuttu. Ben de asamı çıkardım. Ron ile Harry giderek yaklaşıyorlardı. Bizi o halde görünce adımlarını hızlandırıp yanımıza geldiler. Harry, Draco'ya iğrenir gibi bakıp konuştu.
"Arkadaşımızdan uzak dur Malfoy!"
"Arkadaş mı? Sen bu süpürge saçlı pis bulanığa arkadaş mı diyorsun Potter?"
Rol yapmaya devam ederek bu anda yapılması en mantıklı gelen şeyi yaptım.
"Petrificus Totalus!"
Draco kaskatı kesilip yere düşerken dudaklarımı oynatarak özür diledim.
"Çözül!"
Ron Draco'ya doğru bir adım attı.
"Kaybol Malfoy."
Draco son bir kez bana bakıp belli belirsiz gülümseyerek uzaklaştı.
"Sen iyisin değil mi Hermione?"
"Evet iyiyim. O bana hiçbir şey yapamaz."
