Draco'dan
Ruh misali yatakhaneye giderken içimdeki ses ile savaş veriyordum.
"Hermione beni arkadaşça öptü. Bu normal bir şey."
"Hayır değil! Seni daha önce hiç öpmedi."
"Ama çoğu kez sarıldı."
"Sarılmak çok farklı. Arkadaşlar birbirine sarılabilir."
"Arkadaşlar birbirini öpebilir."
"Ondan hoşlanıyorsun."
"Belki."
"O da senden hoşlanıyor."
"Yok öyle bir şey."
Artık başım ağrımaya başlamıştı. Yatakhaneye varınca hemen yatağıma girip uyudum.
♢♢♢♢♢
Sabah uyanınca akşam olanları hala aklımdan çıkaramadığımı farkettim. Hermione'den hoşlandığımı artık anlamıştım ama o benden hoşlanıyor muydu emin değildim.
Derse gitmek için koridora çıktım. Hermione'nin sesini duydum.
"Draco!"
Deliriyordum galiba.
"Draco görünmezlik pelerininin altındayım."
"Ne pelerini?"
"Görünmezlik pelerini. Kütüphaneye gidelim."
Adımlarımı kütüphaneye çevirdim ve yürümeye başladım. Yanımdaki ayak seslerinden Hermione'nin de yanımda yürüdüğünü anlamıştım. Kütüphaneye girdim. Hermiome de artık görünmeye başlamıştı.
"Draco, dün yaptığım saçmalık yüzünden özür dilerim. Eminim ki sen rahatsız ettim."
"Önemli değil ki. Ben zaten yanlış bir şey anlamamıştım. Arkadaşlar birbirini öpebilir."
Uzanıp elimi tuttu.
"Arkadaşlar birbirinin elini tutabilir.
Draco, bir süre görüşemeyeceğiz. Bu sene çok yoğunum. Ödevlerimi ve derslerimi yetiştirmem lazım. Harry ve Ron'dan uzaklaşırsam benden şüphelenebilirler."
"O zaman hoşçakal. Bir süreliğine."
"Hoşçakal."
Tekrar yanağımdan öptü. Görünmezlik pelerinini üzerine atıp uzaklaştı.
