Kontrolsüz Deney

🔱Meleklerin Katında🔱

Amelia

   Birkaç gün öncesinde uyandığımda kolumda yanık izleriyle  oluşturulmuş numaraya baktım. Şeytanların katındaki büyücülerin, mesajlarını iletmek için gerçekten tuhaf, bazen ise biraz ürkütücü yolları vardı. Kolumdaki yanık izi gibi. Numara sınıfımı gösteriyordu. Bir.

   İstemeden de olsa ailemizin geleneklerine bağlı kalarak geldiğim bu tuhaf okulun adı Wilson lisesiydi ama bu sadece insanlardan gizlenmek ve melekler, şeytanlar ve perilerin okul dışında normal bir hayat sürebilmesini sağlamak içindi. Meleklerin gizlenmesinin sebebini bilmiyorum ama... İnsanlar şeytanlarla arkadaş olmazlardı. Periler ise Şeytanlar kadar olmasa da onları korkuturdu. Burada sınıflara ayrılmanızda yaşınızın bir önemi yoktur. Belli yaş grupları türlerine göre katlarda birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıflarda eğitim görür. Herkes kendinden küçüklerle, yaşıtlarıyla ya da büyükleriyle aynı sınıfa düşebilir. Öğrencilerin sınıflarının numarasındaki ikinci rakam ise ait oldukları katı belirtir. 

   İlk kattaki yan, şeytanların katındaki ilk sınıfı ararken geniş, uzun bir koridora girdim. Koridorun başında üzerine altın ve siyah renklerde bazı desenler işlenmiş beyaz bir kemer vardı. Duvarlarının siyaha boyanmasıyla zaten dar görünen koridor duvarlardaki şamdanların üzerindeki ikişer kırmızı mum şeytanların katını iyice karanlığa gömüyordu. İlk katın şeytanlara ait olduğunun işareti olarak sadece kırmızı mumlar vardı. Kattaki dört sınıfın beyaz kapıları karanlıkta hemen göze çarpıyordu.  

   Kemeri geçince karşıma çıkan ilk kapı 1/1 sınıfı olmalıydı. Parmaklarım kapı tokmağını sıkıca kavradı. İçeri girmeyi gerçekten istemiyordum. Tam kapı tokmağını çevirecektim ki Meleklerin katını bizimkine bağlayan merdivenlerden gelen sesle kemerin altından geçip merdivenlere baktım. Altın renkli korkulukları kırmızı halısının üzerindeki altın işlemelerle uyum sağlayan siyah merdivenlerin üzerindeki Sadece sarı saçlarını görebildiğim çocuğa baktım. Meleklerin katındandı. Üzerimde hissettiğim gözlerini üzerimden ayırmadan merdivenlerin son basamağını da indi. Siyah pantolonu ve mavi gömleğini yakasında beyaz bir kuşak vardı. Ayrıca artık az önce sadece karanlıkta birer parıltı olan gözlerini görebiliyordum. Ve yüzünü. Bakışlarını üzerimde hissetmiştim zaten, şimdi ise mavi gözlerinin tam paltomun yakasının biraz altındaki aile armasındaydı. Siyah paltoma işlenmiş armaya. Gümüş bir yüzüğe dolanmış beyaz bir yılan ve bir kırmızı gül.