Soğuk Kız(Askıya Alındı)

3.BÖLÜM

WAOW ne kadar çok kişi okuyor. Başkaları için bu rakamlar küçük gelebilir ama benim için muhteşem. Herkese teşekkür ediyorum en çokta sana. Ama utanarak şunu söylemek istiyorum lütfen vote yapın.

EMRAH! Lanet olsun onu unutmuşum. Yüzündeki ifade her şeyi unutmamı sağladı. Yavaşça çantasını yerden aldı ve gözleri kısa bi an yüzümde gezdi sonra arkasını döndü.

Seda

Bi süre bekledi sanki gitmekle kalmak arasında kalmıştı. Arkası dönük olduğu için yüz ifadesini göremiyordum. Biz yüz ifadelerimizden birbirimizi anlayabiliyoruz. Yüzüme baksaydı ne olduğunu anlayabilirdim. Belki bu yüzden bana bakmıyordu. Çantası omzundan düştü hızla arkasını döndü ben de kalkıp yanına yürüdüm ama o bana doğru gelmiyordu doğruca Doruk un boynuna atıldı.”Sen kendini ne zannediyorsun? Bizden uzak durmanı söylemiştim” dişlerinin arasından söylemişti tüm kelimeleri. Ben donup kalmıştım. Bir an önce harekete geçmeliydim ama sanki olduğum yere çivilenmiştim. Emrah ı hiç böyle görmemiştim. Onun kimseyi inciticeğini sanmazdım. Dur bi saniye az önce Emrah ne demişti -Bizden uzak durmanı söylemiştim-Benden ne saklıyorlar? Birbirlerini tanıdıkları aşikar ama neyi saklıyorlar? “Anladın mı süt çocuğu? Bizden uzak dur çünkü bir daha ki sefer bu kadar şanslı olmayacaksın.” Emrah ın gülümsediğini gördüm ama bu her zamanki gülümsemesi değildi bu çok farklıydı. Bu acımasız ve karanlıktı.”Emrah dur!” dedim, sesim o kadar cılız çıkmıştı ben bile zor duydum.”Emrah dur dedim sana”Bu sefer sesim daha güçlü çıkmıştı. Emrah sertçe Doruk u yere bıraktı. Bir anda Doruk a yardım etme dürtüsüyle doldum ama bunun yerine kafamı kaldırıp Emrah a baktım. Yüzünden bunu neden yaptığını okumaya çalıştım. Sadece  gözlerinde hayalkırıklığı vardı sonra öfkeli bir şekilde dudakları aralandı ama hiç bişey söylemeden çantasını alıp çıktı. Arkasından bakakaldım. Şoku atlatır atlatmaz Doruk a baktım çok kötü görünüyordu. Doğrulmaya çalışınca eğilip ona yardım ettim. Sıraya yaslandı.  Birşeyler söylemem gerekiyordu ama kendimi anlatmakta kötü olduğum için sustum. İçimden onun bişeyler söylemesi için yalvarıyordum. Nihayet o gülümsedi ve ağır ağır konuşmaya başladı. Canı yandığı belliydi. Ben bağırmasını beklerken o “Seda bir aynaya bakmalısın hayalet gibi oldun”dedi ve küçük bi kahkaha attı ama kahkası şiddetli bi öksürükle kesildi. Böyle söylemesiyle rahatladım.”Bence sen kendine bakmalısın zombi gibi görünüyorsun”dedim. Yine gülümsedi. Selpak çıkarmak için çantamın yanına gittim ve içinde ararken”Özür dilerim”dedim. Selpağı sıktım ve sonra eğilip ona uzattım.

-Sen yapar mısın? dedi.

-Ben mi? dedim. Gözlerini devirdi.

-Farkındaysan burada ikimizden başkası yok.

-Böyle şeyler de iyi değilimdir. Yapmasam daha iyi. dedim  ve hemen ayağa kalktım.

-Seda lütfen. dedi acınacak haldeydi bende;

-Daha kötü olursan ben hastaneye götürmem bak, bunu göze alıyor musun? Dedim. Selpak paketini bana uzattı. Aldım ve emin misin?der gibi yüzüne baktım.

-Hadi ama akşama kadar bekleyemem. dedi bende gülüp yanına oturdum

Emrah

Ne yapıyor bu pislik. Onu uyarmıştım hala nasıl etrafımızda dolaşabiliyor. Babasına dua etsin yoksa onu orada gebertirdim. Patronun  şımarık  oğlu  işte. Acaba Seda ya bir şey anlattı mı?O küçük pisliği orada öldürmeliydim. Ya herşeyi Seda ya anlatırsa. O bunları kaldıramayacak kadar kırılgan. Lanet olsun! Sokağın ortasında bağırmamak için yumuruklarımı o kadar sert sıktım ki tırnaklarım avcumun içine geçti ama umrumda değil. Ne olursa olsun o küçük şımarığa bunu ödeteceğim. Pantolonum kısa bi süre titryince elimi cebime atıp telefonumu çıkardım. Mesajın Seda dan gelmiş olmasını umarak ekrana baktım. Ekrandaki kişiyi görümce ellerimden tüm vücuduma bi soğukluk yayıldı mesaj patronun en iyi adamından gelmişti. O süt çocuğu hemen bi korkak gibi babasının ayaklarının arkasına saklanmıştı demek. Ekrana dokunup mesajı açtım. Mesajda beklediğim gibi kovulma ve ölüm tehditleri yoktu. Rahatlayıp kaldırım taşlarından birine oturdum. Mesajı bi seferde sakince okudum. Patronun birinden alacağı olduğu ve altta da bir mekanın açık adresi vardı. Mesajı kapatıp telefonu tuş kilidi yaptım ve telefonun siyah ekranındaki yansımama bakıp”Şimdi birileri iyi bir dayak yiyicek”dedim. Telefonu cebime sıkıştırırken ellerimin titrediğini fark ettim. Sabah kahvaltı bile yapmamıştım üstüne bu kadar gerginlik beni yormuştu ayağa kalktım. Önce eve gidip bir şeyler atıştırıp üstümü değiştiricektim daha sonra yola çıkıcaktım. O çocuğa ne yapacağıma daha sonra karar vericektim.

Seda

Doruk iyi olduğunu ve gitmemi söyleyince istemeden de olsa yanından ayrıldım. Okulun kapısından adımımı atmamla serin havanın yüzüme çarpması bir oldu. Bu beni gevşetti. Farkında olmadan sıktığım omuzlarım birden gevşedi. O anda kendime bir söz verdim-bunları artık düşünmeyeceğim ve şunu unutmayacağım artık kimseye güvenmeyeceğim-