Το τέλειο έγκλημα

45 μέρες πριν το τέλειο εγκλημα

(Σε αυτο το κεφαλαιο θα υπάρχουν αηδιαστικές σκηνές. Αν δεν αντέχετε μην διαβάσετε)

Ο Γιωργος σφαδαζε απο τον πονο... Το αιμα απο το χερι του επεσε μεσα σε ενα μικρο βαζάκι. Μολις γέμισε στην μεση ο Δημητρης το εκλεισε.
Γ:Γιατι μαζεύεις το αιμα μου? Πρέπει να εισαι πολυ αρρωστημενος!
Δ:Μπορει να θελω να το πιω ή απλα να το κρατησω για ενθύμιο. Οτι θελω το κανω. Επισης μου αρεσει να με λες αρρωστημένο. Με κολακεύει! Ειπε με ενα τρελο βλέμμα, εβαλε το δάχτυλο του μεσα στο βάζο, πηρε λιγο αιμα και το εγλυψε. Ο Γιώργος αηδιασε και τον έφτυσε.

[…]

Ο Δημήτρης εφτασε σπιτι τα ξημερώματα. Πηγε στο δωμάτιο του και ξάπλωσε να κοιμηθει.
Η αδερφη του ομως τον ειδε οταν ερχόταν. Απόρησε γιατι ηρθε τετοια ωρα. Πηγε να δει που ειχε αφησει τα ρουχα που φορούσε. Τα βρηκε στα άπλυτα. Πηρα την μπλουζα στα χερια της και ειδε να εχει λιγο αιμα κοντα στο στήθος. Κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του πατερα της για να του πει τι ειδε.
Αλλα ο Γιώργος δεν ηταν εκει.
Φοβήθηκε και ετσι πηγε να ζητήσει εξηγήσεις από τον αδερφό της

[…]

~Στο δωματιο του Δημήτρη~

Ολα ηταν παρατημένα στο πάτωμα. Ενα μαχαίρι ηταν καρφωμένο πισω απο την πόρτα. Ειχε λιγο αιμα επανω του. Απο τοτε που ο Δημήτρης προσπαθούσε να αυτοκτονήσει.

Επιασε το μαχαίρι και το περιεργαστηκε.

Ειδε μια λωρίδα αίματος στην κόψη του μαχαιριού. Ανατρίχιασε. Εκλεισε τα ματια του... Και θυμήθηκε εκεινη την νύχτα...

~Flashback~

Μολις ειχα γυρίσει απο την θάλασσα. Οι γονεις μου δουλεύουν όλη μερα. Δεν νοιάζονται για εμένα. Νομίζουν οτι θελω λεφτα, δωρα και ακριβά ρουχα. Οχι θελω μια οικογένεια. Ειμαι ολομόναχος. Ειμαι μια αποτυχία. Ολοι με μισούν. Κανεις δεν με θελει. Κανεις δεν με καταλαβαίνει. Θελω να πεθάνω. Να μην υπάρχω αλλο. Θα ειναι καλύτερα για όλους. Δεν θα ξοδεύουν οι γονείς μου χρήματα για εμενα. Ας τα κρατήσουν για την ηλιθια την αδερφή μου που ουτε αυτη με καταλαβαίνει. Λες και θα τον ένοιαζε καποιον αμα πεθάνω. Ηρθε η στιγμή