Iris

|| 1 ||

Αφήνοντας στην άκρη και την τελευταία χάρτινη κούτα, περιεργάστηκα τον χώρο γύρω μου. Είχα κάνει μια ικανοποιητική δουλειά με τα λιγοστά πράγματα που είχα στην κατοχή μου και το καινούριο μου πια διαμέρισμα, άρχισε να παίρνει ζωή.

Δεν είχα νοικιάσει μεγάλο σπίτι, δε το χρειαζόμουν. Πλέον θα έμενα μόνη και ένα δωμάτιο ήταν αρκετό. Η σαλοκουζίνα και το μπάνιο συμπλήρωναν τον ιδανικό για μένα χώρο και μου έδιναν την ανάσα που χρειαζόμουν, αλλά το όλο σκηνικό δε θύμιζε σε τίποτα το σπίτι μου στο χωριό.

Μαζί με τους γονείς μου, είχαμε καταλήξει στην απόφαση να έρθω στην πόλη και να ξεκινήσω μια καινούρια ζωή. Ήμουν πια είκοσι δύο χρονών και έπρεπε να ακολουθήσω το δικό μου δρόμο, σε ένα μέρος όμως το οποίο να μου παρείχε και επιλογές. Όπως ήταν φυσικό, το μικρό χωριό στο οποίο μεγάλωσα δε διέθετε και πολλούς δρόμους για να ακολουθήσω. Ήμουν στεναχωρημένη που έπρεπε να φύγω από το οικείο μου περιβάλλον, αλλά αν για ένα πράγμα ήμουν σίγουρη, ήταν ότι εκεί δε θα κατάφερνα να φτιάξω τη ζωή που ήθελα. Βέβαια καθυστέρησα κάπως να το καταλάβω, αλλά ποτέ δεν ήταν αργά για τη δημιουργία ενός καινούριου μέλλοντος.

Βγήκα στο μικρό μπαλκόνι μου. Από εκεί τουλάχιστον δεν είχα τη θέα που περίμενα να έχω -μια πόλη δηλαδή μέσα στο τσιμέντο και στα κτήρια, τα καυσαέρια, τη φασαρία και τη βαβούρα που θα ήταν λογικό να είχε. Σαν από θαύμα είχαμε εντοπίσει αυτό το διαμέρισμα με τους γονείς μου, το οποίο ναι μεν ήταν μέσα στο κέντρο αλλά έβλεπε σε ένα μικρό πάρκο, το οποίο έσφυζε από φύση. Μεγαλώνοντας κατεξοχήν μέσα σε αυτή, το να αποκοπώ απότομα από εκείνη δε φάνταζε και το καλύτερο σενάριο ώστε να με βοηθήσει να κάνω το καινούριο βήμα που ήθελα. Προσπάθησα να εισπνεύσω όσο περισσότερο καθαρό αέρα μπορούσα ενώ παράλληλα αναπολούσα τις μέρες μου στο χωριό. Είχα υποσχεθεί στους γονείς μου να μη το κάνω πιο δύσκολο για μένα και τη διαμονή μου εδώ, όμως ήταν η πρώτη μέρα μακριά από εκείνους και την παλιά μου πλέον ζωή οπότε, όσο κι αν το προσπαθούσα, δε πίστευα πως μέσα σε μια μέρα θα κατάφερνα να ενσωματωθώ απευθείας εδώ.

Η ματιά μου έπεσε σε ένα μαγαζάκι στη γωνία του επόμενου από το δικό μου τετραγώνου. Δε το είχα παρατηρήσει όταν είχα πρωτοέρθει εδώ, δηλαδή μόλις προχθές, και απόρησα με τον εαυτό μου, καθώς περιμετρικά του υπήρχαν παρτέρια με πολύχρωμα λουλούδια. Δε χρειάστηκε να περάσουν πολλά δευτερόλεπτα για να μαντέψω ότι μάλλον ήταν ένα ανθοπωλείο. Πραγματικά μου έκανε εντύπωση που δε το είχε πάρει το μάτι μου. Έτρεφα μεγάλη αγάπη για οτιδήποτε σχετιζόταν με φυτό και σίγουρα γι' αυτό ευθυνόταν και το γεγονός ότι είχα μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με ενισχυμένη χλωρίδα.