Στις αρχές του Δεκέμβρη άρχισα να νιώθω μια ολοκλήρωση, σαν πως πια ήμουν στο σημείο που ήθελα να βρίσκομαι εδώ και καιρό.
Η δουλειά κυλούσε εξαιρετικά και μάλιστα, ο κύριος Gary μου είχε αυξήσει το μισθό καθώς πια δεν ερχόταν στη δουλειά τόσο συχνά όσο παλιά. Μου εμπιστευόταν το μαγαζί με κλειστά μάτια και αυτή ίσως και να ήταν η μεγαλύτερη αμοιβή για μένα. Το πρόγραμμά μου δεν ήταν τόσο κουραστικό γιατί το είχα συνηθίσει και οι επικοινωνιακές μου ικανότητες είχαν βελτιωθεί κατά πολύ.
Η ενσωμάτωσή μου στην πόλη είχε πια γίνει και με το παραπάνω. Δεν ένιωθα ξένη και κινούμουν πολύ πιο εύκολα μέσα σε αυτή. Μάλιστα, το χωριό μου έλειπε όλο και λιγότερο και ενώ στις αρχές με έπιανε που και που μια μελαγχολία, πλέον το είχα συνηθίσει και είχα πείσει τον εαυτό μου πως έτσι έπρεπε να γίνει. Πια ζούσα εδώ και μου άρεσε η νέα μου ζωή.
Όσο για τη σχέση μου με τον Edward, εκείνη όλο και καλυτέρευε.
Μετά από τόσο καιρό και έχοντας πια μπει για τα καλά σε σχέση -χωρίς να κρυβόμαστε από κανέναν και χωρίς να αφήνουμε τον οποιονδήποτε και το οτιδήποτε να μας χαλάει την όρεξη- ένιωθα πως τελικά, τον είχα παρεξηγήσει υπερβολικά πολύ στις αρχές της γνωριμίας μας. Σαφέστατα, δεν ταιριάζαμε σε όλους τους τομείς και ούτε συμφωνούσαμε στα πάντα μα γνωρίζοντάς τον καλύτερα, συνειδητοποίησα πόσο υπέροχο πλάσμα ήταν και πόσο καλά είχα κάνει και μας είχα δώσει μια ευκαιρία. Δεν είχα ποτέ σχέση στη ζωή μου και το να κάνω τώρα με ένα παιδί που πρόσφατα είχε βγει από μια -ιδιαίτερα δύσκολη κιόλας- ήταν πρόκληση για μένα, όμως σύντομα κατάλαβα πως είχε και ο ίδιος όρεξη να προσπαθήσει να μου δώσει ότι καλύτερο μπορούσε επομένως δεν αργήσαμε να χαλαρώσουμε και να είμαστε και οι δύο ο εαυτός μας.
Επιπλέον, είχα συχνές κουβέντες με την Heather σχετικά με μας. Ήθελα να μάθω τον Edward και από την πλευρά της αδερφής του και ευτυχώς, είχε συμφωνήσει και εκείνη πως για κάποια πράγματα θα ήταν καλό να με ενημέρωνε και η ίδια, καθώς ο Edward πραγματικά είχε τις ιδιαιτερότητές του και δε θα τα έβρισκα εύκολα μαζί του. Φυσικά εκείνος δεν είχε την παραμικρή ιδέα γι' αυτές μας τις συζητήσεις -όχι ότι λέγαμε κάτι κακό, αλλά αν το μάθαινε τότε πολύ πιθανό να νευρίαζε και να έκανε τραβηγμένα σενάρια. Το συνήθιζε κάτι τέτοιο.
Ο Edward βγήκε από το μπάνιο και πλησίασε κοντά μου στον καναπέ, στο σαλόνι. Βρισκόμασταν σπίτι μου ένα Κυριακάτικο απόγευμα και απλά χαλαρώναμε. Λόγω δουλειάς δεν είχαμε χρόνο να κάνουμε και κάτι άλλο έτσι κι αλλιώς.
YOU ARE READING
Iris
Short Story|| Βιβλίο Πρώτο || ✿ Η Iris έχει μεγάλη αγάπη για τη φύση. Μεγάλωσε σε ένα χωριό μακριά από τη βαβούρα της πόλης και δε μπορεί να φανταστεί τη μέρα της χ...