|| 11 ||

169 29 0
                                    

Άνοιξα τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που συνειδητοποίησα, ήταν πως το δωμάτιο ήταν φωτεινό. Αυτό σήμαινε πως επιτέλους, ο ήλιος είχε βγει στον ουρανό και δεν έβρεχε όπως την προηγούμενη μέρα. Τεντώθηκα λίγο ώστε να βοηθήσω το σώμα μου να ξυπνήσει και γύρισα αριστερά στο ρολόι του κομοδίνου για να δω την ώρα. Οκτώ και μισή. Σήμερα δεν ήταν μέρα δουλειάς για μένα, εκτός αν με καλούσε το απόγευμα ο κύριος Gary. Οπότε, το πρόγραμμα περιελάμβανε ξεκούραση.

Γύρισα από το άλλο πλευρό και η ανάσα μου κόπηκε απότομα ενώ άφησα παράλληλα ένα μικρό επιφώνημα. Μόλις είχα αντιληφθεί ότι δεν ήμουν μόνη.

Χθες βράδυ, είχε κοιμηθεί στο σπίτι μου και ο Edward.

Ο οποίος μάλιστα βρισκόταν δίπλα μου.

Κοιμόταν τόσο ήρεμα, το πρόσωπό του δεν είχε φορεμένη καμία έκφραση -ούτε ίχνος σοβαρότητας όπως με είχε συνηθίσει τόσο καιρό. Χαμογέλασα στην εικόνα του.

Χθες, αφού περάσαμε λίγη ώρα ακόμα στη βροχή με το να φιλιόμαστε και να γελάμε σα μικρά παιδάκια, αποφασίσαμε να πάμε σπίτι μου για να περάσουμε λίγο ήρεμο χρόνο μαζί επιτέλους, αφού φυσικά έκλεισε πρώτα το μαγαζί. Έτσι, καταλήξαμε στο σαλόνι, με ένα κουτί πίτσας ανάμεσά μας στον καναπέ, να μιλάμε και να γνωριζόμαστε όσο περισσότερο μπορούσαμε ώστε επειδή ήταν αργά, αποφάσισα να του προτείνω να περάσει τη νύχτα μαζί μου. Αρκετές φορές πριν με πάρει ο ύπνος αναρωτήθηκα αν ήταν καλή ιδέα να του πω κάτι τέτοιο. Φοβόμουν μήπως νόμιζε πως βιαζόμουν όμως δε το έκανα -αντιθέτως. Ήθελα να το πάμε πολύ αργά, διότι ήταν ακόμα πολύ φρέσκο όλο αυτό για μένα και δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Επιπλέον, δεν είχα και ποτέ σχέση στη ζωή μου, οπότε ένας λόγος παραπάνω να μη θέλω βιαστώ.

Ανακάθισα και σηκώθηκα προσεχτικά για να μη τον ξυπνήσω κατά λάθος. Βγήκα από το δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα πίσω μου, ενώ κατευθύνθηκα αμέσως προς στο μπαλκόνι για να εισπνεύσω λίγο καθαρό αέρα, όπως έκανα κάθε πρωί άλλωστε. Το πάρκο είχε κόσμο, μόνο που λόγω του ότι ήταν καθημερινή δεν υπήρχαν πολλά παιδιά, σχεδόν ελάχιστα. Θυμήθηκα αμέσως τον κύριο με την καντίνα. Πήγαιναν λίγες μέρες από την τελευταία φορά που είχε έρθει μα όσες φορές τον είχα πετύχει, δε παρέλειπα ποτέ να δοκιμάσω κάτι από τα καλούδια του. Μακάρι να ήταν εδώ και σήμερα ώστε να δοκίμαζε και ο Edward τα αρτοπαρασκευάσματά του.

Κοίταξα δεξιά στο βάθος, το ανθοπωλείο. Ήταν ανοιχτό και υπέθεσα πως η Heather θα ήταν κανονικά στη δουλειά της. Ο Edward την είχε πάρει τηλέφωνο χθες ώστε να την ενημερώσει ότι θα έμενε σε ένα φίλο που είχε βρει τυχαία στο δρόμο και επέμενε να βρεθούν λίγο μόνοι να τα πούνε, οπότε αφού θα καθόταν μέχρι αργά στο σπίτι του καλύτερα να περνούσε τη νύχτα εκεί. Φάνηκε να το πιστεύει, οπότε προς το παρόν ήμασταν καλυμμένοι. Δεν ήθελα να της πούμε κάτι για εμάς -επέμενα πως ήταν πολύ νωρίς ακόμα για να ξέρω μέχρι και γω τι ήθελα να γίνει στην πορεία.

IrisWhere stories live. Discover now