Bölüm 4

513 32 1
                                    

     Sevimle işe gittik. İş yerindekiler bizi kanki gibi görmeye başlamışlardı. Garip baktıklarını biliyordum. Ama artık benimle konuşmadıklarına memnundum . Yani bana nasıl baktıklarını umursamazsam hayat böyle daha güzeldi.

     Sevim aslında bana pek ısınmış gibi değildi. Tabi ben onu da pek umursamıyordum. Aramızda sadece bir çıkar ilişkisi vardı. Beni akşam arkadaşlarıyla içmeye çağırdı. Kedimin mamasını koymak için eve uğradım. Sevim motosikletli bi adamın arkasına yapışmış bir şekilde geldi. Onların dışında bi erkek daha vardı. Harika bana asılmazdı umarım.

     Tek derdim hiç rüya görmeyecek, sesler falan da duymayacak kadar içmekti. Aşka inanırım ama doğru yerde ve doğru insanla olmalıydı ve şu an kesinlikle kendi psikolojim açısından doğru bir zaman değildi.

'Biraz öpüşme seni öldürmezdi' dedi Sevim.

'Gerçekten hiç havamda değilim' dedim.

'Çok sıkıcısın' dedi.

'Sağol çok açıksözlüsün sen de' dedim.

Beni eve bıraktılar. Üstümü bile değiştirmeden yattım.

ŞüpheHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin