The Dare

Part 4

Charisse's POV

Pumasok ako sa school the next day, kahit meron pa kong hangover dahil kahapon.

I drank a little too much beer.

I held my head as I walked in the empty hallways.

Actually, it's our third period na, at wala nang tao dito sa hallway kasi late na talaga ako. Pero 'di ko muna iisipin yung excuse ko para sa Prof ko, instead, iisipin ko muna ang headache ko at baka mahulog pa ko dito bigla.

Ugh.

Ang bobo mo kasi, Charisse. Umiinom ka ng todo, nagkaroon ka tuloy ng punyetang dare na kailangan mong gawin, kung hindi, huhusgahan ka ng mga tao dito na weak ka, na ikaw ay napaka-OA para tanggihan.

Ang ganda mo nga, Charisse, ang bobo mo naman. Sayang ka rin, e.

'Di pa rin ako tapos sa putang Chua na 'yan, I will skin her alive if I have to the next time I see her.

Nakakabwisit siya, siya pa ang may ganang sirain ang buhay ko. Hayup siya!! Chihuahua talaga yung bruhang 'yon! FC masyado amp at amoy asong ulol pa!!

Masyado akong nagrarant sa utak ko na hindi ko namalayang nahuhulog na ko dahil sa panghihina ko.

"H-Huh?" I felt myself suddenly falling on the hallway's floors.

Shet. Shet! Nahuhulog ako!!

I closed my eyes to wait for the impact ng sakit na ine-expect ko, but it never came.

Instead, I felt a pair of strong arms were holding me.

Pero teka, ako lang tao sa hallway, ah? Hala!! Baka multo na 'to o kaya aswang!!! Huhu 'di ako ready makakita ng multo.

Kinakabahan pa akong buksan ang mga mata ko para tingnan kung ano o sino 'yon, pero nabati ako ng isang pares ng magagandang mata.

.....Shet. Beautiful gray eyes. Matangos ang ilong. Kissable lips.

Yummy.

Napaka-perfect niya kahit saan mong tignan. Para siyang inukit ng isang napakagaling na mang-aakit—este, mang-uukit.

Ang gwapo neto, fuck.

"....Oi." The man chided with his expression blank as a sheet of paper, and then sinampal na ko ng reality.

Saka ko lang na-realize na...

"K-Kyle. U-Uy." Shet. Bakit ako nauutal?!

Si Kyle Evans na sa harapan ko!! At sobrang lapit namin sa isa't-isa!!

My stomach was having a weird feeling. Para akong natatae kahit hindi naman, at kinakabahan ako ng sobra.

Feeling ko lalabas na yung puso ko sa dibdib ko sa sobrang kaba.

".....Ha.." I heard Kyle sigh, at tinayo na ko ng maayos.

"S-Sa-l-l-la-m-mat..." I looked down at the floor nang sinubukan kong ilabas ang mga salitang 'yon sa bibig ko.

"Clinic," Tipid netong sabi at tinuro ang direksyon kung saan ang clinic gamit ang hintuturo niya.

"...Ha?" Ano daw? Ano gagawin ko doon?

Then, bigla siyang lumapit sakin. At dahil matangkad siya—hanggang leeg niya lang ako—nag-bend siya sa harapan ko at hinawakan ang kaliwang pisngi ko.