Loving You for No Reason (Kathniel FanFic)

Chapter 77

I dedicated this chapter to TriziaVega!! Sistah....salamat sa pagsuporta!!

AUTHOR'S NOTE:

eto na ...eto na...eto na....waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh!! ito na ang chapter na mas nakakainis...nakakaiyak (sa mga mababaw ang luha) at hindi nakakakilig.

pag marami ng problema????? IBIG sabihin...MALAPIT NA!!!hahahaha

enjoy!!!

CHAPTER 77

KATH’S POV

Dj: Kath.......tawag niya mula sa likuran. Inihakbang ko pa ng mas malaki ang mga paa ko palabas ng stadium. KATH!!! Nakalabas na kami ng stadium na dalawa. I think he’s 5 steps away from me that time. Kathryn......tawag niyang ulit. Huminto na ako. Hindi ko parin siya nililingon. Hindi dahil sa ayaw ko kundi dahil sa hindi ko talaga kaya.

Nararamdaman kong humahakbang siya palapit.

Kath: Wag kang lumapit. Wag kang lumapit. Pinipigil kong bumakas sa boses ko na naiiyak ako.

Dj: Kath......hindi mo ba ako kayang patawarin?

Halos bumaon sa puso ko ang mga katagang iyon. Bawat salitang binibitawan niya ay parang sumasaksak sa puso ko. MASAKIT.

Kath: Hindi pa ba maliwanag sayo? Ayoko na.

Dj: Ganon na lang ba yon? Ganon na lang ba kadali sa’yo na umayaw huh? Malungkot ang boses niya. He is hurting too.

Kath: Daniel...hindi mo pa nga ako kilala...pag ayaw ko na..ayaw ko na..TAPOS. Pikit mata kong sinabi iyon.

Dj: No. Kath, once and for all...mahal mo ba ako? or rather minahal mo ba ako?

BOOM. Sana hindi na lang niya tinanong to...ayoko....

Kath: Anong klaseng tanong yan Dj...pinilit kong tumawa kahit nagbabagsakan na ang mga luha sa mata ko. Ayokong humarap sa kanya kasi ayokong makita niyang umiiyak ako at malaman niyang nagsisinungaling lang ako.

Dj: Kath...mahal mo pa ba ako? ako pa rin ba?!