CHAPTER FOURTEEN
Paris POV
Hindi ko talaga maintindihan ang school na 'to bawat makikita kong studyante panay ang bulong bulungan. Nakakailang na.... Naglalakad ako papuntang Gym. Nangmaynakita akong isang studyante. Galing syang Gym. Yun jasi ang way ng dinadaanan ko e. Nung nagkasalubong kami bigla na lang ngumiti ng kakaiba.
"GoodLuck." sabay nyang sabi. Ano ibig nyang sabihin. Parang pamilyar sa akin yung face nya nakita ko na somewhere.
Mababaliw lang ako pag inisip ko. Nasa tapat na ako ng Gym. Pumasok na din ako sa loob. Mukhang busy silang magpractice para manalo sa first game nila sa school rivalry namin. Sa Monday na yung game. Fimrst time ko nanunuod.
Biglang yung mga team ni Matt huminto magpractice nung nakita ako. Tapos nagHi ako. Pero hindi man lang sila nagreply. Ganun din si Matt...tumingin lang tapos continue lang ng shooting. May nagawa ba akong kasalanan. Parang ang cold ng mga tao sa akin.
"Venice!!!" si Vincent tawag ako at lumapit sa akin.
"Sensya ka na ako kailangan lang talaga magpractice e di kami pwede natalo e pride ng school. Kaya pasensya ka na hindi ka maasikaso ni Matt. Saka sya kasi captain ball e." buti pa si Vincent nagawa pa akong kausapin at magpaliwanag...si Matt
"Okay lang. Sorry naistorbo ko ata practice nyo sige una na ako." Lumabas na ako na Gym. Mabuti pa kaya pumunta na lang ako ng cafeteria. Panigurado nandun sila Sophia.
Pagpasok ko palang ng cafeteria ito na naman pinagbulong bulungan naman nila ako. Ano bang meron??? May mali ba akong nagawa? Grabe lang... palabas na ako ng cafeteria nung nakita ko si Sophia...
"Maglulunch na ba kayo?" masaya kong tanong sa kanila nila. Pero parang hangin lang ako sa kanila. Nilagpasan nila ako.
Akala ko okay na kami. Pero bakit ganun. Parang ang layo na naman nila sa akin. Wala na akong ganang maglunch. Kahit si Matt hindi manlang nagtext kung kumain na ako. Tama text ko ba lang sya....
To: Asawa ko
Wag ka magpapagod sa practice ah. Kumain ka ng lunch :-D
Message sent....
Hanggang sa uwuian na hindi pa din ako pinapansin nila Sophia at walang Matt na nagiakita sa akin.
Hanggang sumapit ang weekends. Iniiwasan ako ni Matt. Si Vincent ata pumapansin sa akin. Siguro masyado lang talaga sila focus sa basketball at para manalo na din. Buong weekend nasa loob lang ako ng condo ko.
Naalala ko si Venice. Nung isang araw nagtext sya nagpapagamot sya at sabi nya konting tiis na lang daw makakabalik na daw sya. Mabuti na din na yun. Kasi habang tumatagal nahihirapan na din akong iwanan ang mga taong ito napamahal na sila sa akin.
Monday na naman. Papasok na ako sa school. Maaga ako gumising...nag aalanganin din ako pumasok kasi wala naman lecture today kasi ngayon yung game e. Kaso gusto ko manuod e.
Nasa school na ako wala akong nakikitang studyante marahil lahat nasa Gym. Pupunta ba ako sa Gym wag na lang...
"Tara punta tayo sa Gym may suntujan daw na nangyari."
"Kaya nga e ngayon lang 'to nangyari napaaway tayo sa ibang school e."
Dahil sa narinig ko agad ko agad naisip si Matt. Tumakbo ako agad sa Gym.
Daming studyanteng nagkumpulkumpulan.
"Kapal din ng mukha nya pumunta pa talaga sya dito ah."
"Kaya nga sya may kasalanan kung bakit napaaway si Papa Matt."
"Tama"
Si Matt napaaway??? Shit tumakbo agad dun kung saan yung mga varsity nagkumpulan dahil nag away. Lumapit ako agad kay Matt.
"Matt are you alrigh-" hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil umiwas sya ng tingin sa akin.
"Kapal talaga mukha kong babae ka. Akala namin nagbago ka pero lahat yun pakitang tao mo lang." Anong pinagsasabi ni Sophia. Hindi akam anong nangyayari.
"Hindi ko alam pinagsasabi mo Sophia."
"Nagmaangmaangan ka pa ngayon. Ikaw nga Matt magsabi sa panloloko nya sayo." Tiningnan ko si Matt pero hindi sya bajatingin sa akin.
"Okay na sana Florence yung napili mong girlfriend na sesryusohin perfect na sana kaso timer pala." Tiningnan ko yung nagsalita. Florence??????? Sya yung bestfriend ng cousin ko. Ibig sabihin... Yung isang araw na nakita kong babae galing ng Gym. Kaya pala pamilyar sya sa akin kasi sya yung girl na kasama nitong bestfriend ng cousin ko. Sya nagpakalat sa buong school.
"Hindi naman lahat ng naririnig nyo at nakikita nyo totoo." sabi ko.
"Malandi ka..."sabay sugod sa akin nung studyante kaya na out if balance ako at natapilok. Aray!!! nasprained ata yung paa ko.
"Venice!!!!!!!!" sigaw ni Florence at nilapitan ako. Hindi man lang ako tinulungan ni Matt.
"Don't help her pare bagay lang naman sya kanya yan e maland-" sinuntok ni Florence yung bestfriend nya. Ang daming nagulat sa ginawa nya kahit team nila Matt.
"What Florence dahil dyan sa babae na yan sisirain mo pagkakaibigan natin. Pare gumising ka nga hindi lang ikaw boyfriend nya. Nasira pa tuloy yung game natin.
"Shut up. I'm sorry Venice."
"Pare gumising ka nga bat ka nagsosorry dapat sya magsorry kasalanan nya ang lahat."
"No. Ako may kasalanan. In the first place hindi ko sya nililigawan at hindi ko sya girlfriend."
"What do you mean."--Matt
"Pare idedeny mo ba para lang pagtakpan ang babae na yan."
"Ano pare akala ko bestfriend kita??? Pero hindi ko alam na may ugali kang ganyan. This is all my fault. Pinilit ko sya magpanggap ng girlfriend ko kasi ayaw mo kong tantanan na magseryoso."
"Ganun pa din yun pumayag sya which mean gusto ka din nya jahit boyfriend sya ng kambal ko." Sophia
Grabe all of this people ganito man kang iniisip nila tungkol sa akin. Wala man lang nagapproach sa akin kung totoo ba yun tsismis ba yan.
"Oo pinilit ko syang magpanggap na girlfriend. Pumayag sya kasi pinsan ko sya...first cousin ko sya. Ano masaya na kayo????
"Magpinsan sila"
"Mali pala tayo ng sagap ng balita."
"Pinsan mo sya?" tanong ni Sophia at kahit sila Matt buong team ng school nagulat sa nalaman.
Bigla na kang tumulo yung luha ko... Sa buong bugay ko ngayon lang ako nasaktan ng ganito.
BINABASA MO ANG
Exchange of Heart
Teen FictionParis and Venice are twins, they live in Italy with their parents. But, because of Steven, their childhood sweetheart.. Venice choose to live separate way to her twins.. in the Philippines. She's in love to Steven.. but Steven was in love to Paris...