12. bölüm

522 26 2
                                    

Clarke
Herşeyimi yanıma alınca kapıya diğerlerinin yanına yürümeye başladım.Benle birlikte Bellamy,Miller,Finn,Jasper,Monty ve bir kız daha geliyodu.Sanırım adı Harpermış. Yola koyulmuştuk. Bi andan Bellamyle sohbet ediyor bir yandanda çevreye bakıyordum.Bir anda gelen büyük sesle hepimiz olduğumuz yerde kalakalmıştık. Bu ses muhtemelen Dünyalılardan geliyodu. Bunun gibi bir durimla karşılaşıcağımızı tahmin etmiştik bunun için yanımızda bir şeyler vardı. Bellamy gelen büyük sesi duymasıyla  eline silahını çoktan  almıştı. Birden üzerimize oklay yağmaya başlamıştı.Herkes koşturup bir ağacın arkasına saklanmıştı. Tabii ben de Bellamyle saklanmıştım. Bellmay elinde silahını tutuyordu ama ateş etmiyordu çünkü bişuna mermi bitiremezdi. Sadeve çok yakınımıza gelenlere ateş ediyordu. Ve tabii ıskalamıyordu. Bu konuda iyiydi. 

Clarke:Bellamy burda duramayız kaçmamız lazım.

Bellamy:Ama ya bizi kaçarken vururlarsa.

Clarke:Ama böyle durursakta  bir şey yapamayız. Kaçarsak şansîmız var.

Bellamy:Tamam.Ama diğerlerini ne yapıcaz. Onlar bizim yakınımızda değiller onları burdan göremiyoruz.

Clarke:Zaten diğerlerini bulmak için kaçıyoruz ya. Hadi Bellamy lütfen burda kalırsak ikimizde ölürüz. Diğerlerinin de bunu akıl edebileceğinden eminim.

Bellamy başta ne yapacağını bilemedi ama sonra;

Bellamy:Tamam. Gidelim. Ama nereye?

Clarke:Gelirken bir mağara görmüştüm. Buraya çok uzak değil. Koşarsak ve oraya girersek bize ulaşamazlar. Bu gece orda kalırız. Sonra diğerlerini bulmaya çalışırız.

Bellay:Tamam.

Sonunda içim rahattı i gelmese iraya tek başıma gidemezdim. Onunsuz yapamazdım  Sonunda koşmaya başlamıştık. Deli gibi koşuyorduk. Arkamızdan hala oklar atıyorlardı.

Bellamy

Sonunda gelmiştik mağaraya.Clarka dönüp"Iyi misin?"diye sordum. Nefes nefeseydik."Iyiyim.Sen?"Bende iyiyim"dedim ve daha fazla ayakta duramayacağımı anlamıştım. Duvara yaslanarak oturdum.Daja sonra Clarke da gelip yanıma oturdu.

Clarke:Yorucu bir gündü hı?

Bellamy:Hemde nasıl.

Hala nefes nefeseydik. İkimizinde konuşucak hali yoktu. Susuyorduk.
Bazen birmbirimizle göz göze geliyorduk. Kalbim öyle bir atıyordu ki anlatamam. O zaman anlamıştım ki Clarke'a içimdekileri dökme zamanıydı.

Arkadaşlar yorum ve vote atmayı unutmayın. Hepinizi ćok seviyorum...

Kavuşma Vakti (Bellarke)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin