"Joh-a, janega on jul al-ass-eoyo?" (Buti naisip mo nang dumating?) ito ang pumarada sa kanya nang tatay niya.
"Abeoji , naneun uisigjeog-eulo neuj-eumyeon an dwae mian haeyo." (Father, I'm sorry hindi ko sinasadya ma-late) sagot niya at saka yumoko ito upang mag-bigay galang sa kanyang ama.
"Joesonghabnida ! gayo sig-yong joesonghabnida?" (Sorry! nakakain ba ang sorry?) muling nag-taas nang boses ito.
"Joesong haeyo appa, jeon jebal geu banbog su eobs-seubnida." (Sorry na dad, Hindi ko na po uulitin) at saka nanatiling naka-yuko pa rin ito. Ayaw niyang makita niya na gagalit ito sa kanya lalo't na may sakit ito sa Puso at may highblood pa.
"Al-ass-eo, al-ass-eo . ajig il-eonaji haji anhseubnida." (Ok-ok. Basta hindi na mauulit pa ito. ) ito lang at na punta na ang attention nang matanda sa ibang panauhin na naroroon. at ayon na upo na rin siya. :D
-------)
Hindi naman ganoong kalayo ang production office ni Mr. Hwan Lee. kaya nag-lakad lang sina Mrs. Gun at Ri-Lang. Ganoon pa man, biglaang na nervous naman ang dalagita dahil sa kakaiba ang araw niya. Dahil na rin siguro ay hindi siya sanay sa kanyang kasusuotan. Mashado kasi ito'ng magara at mamahalin pa. Feeling niya pag-suot niya ito ay daig pa niyang nasa loob nang isang Fashion show arena.
"Ok here we are." sabi bigla nang Handler niya.
"Hay! buti naman." sagot naman niya.
"Maganda ka na niyan sa ayos mo, I'll bet wala na silang masasabi pa saiyo." at saka tinignan siya nito making her feel more nervous. ANo naman kaya ang mga iyun? Natanong niya ang kanyang sarili.
"Ok. Lets better go inside now." at hayon na nga silang dalawa ng handler niya. Maganda ang structure ng buong building. Dahil dito ay muli nanaman siyang humanga sa taglay nang mga seoulite sa talento nang mga ito.
Sa lobby muna sila nagpunta upang mag-tanong.
"Annyeonghaseyo. Nae ileum-eun 6 wol yang - nikel geuligo ijjog eun NIneun - KPneun saeloun injae leul haebwassjyo ibnid . Uli ga yeogi on geos-eulo yesangdoenda. Gamdog hwan ga yeogi issnayo ?" (Hello. My name is Jun Yang-Ni and this is Ni-Rang the KP New Talent. We are expected to come here. Is Director Hwan is here?)
"A . yeogieseo yang yang - chong ham-eulosseo , naneun imi hwan li 'wa' jeonche saengsan tim hasigi balabnida gamdog kaiyo eulo gidaligo iss-eossda." (Ah. Kayo po pala si Ms. Gun Yang-Ni, kanina pa po kaiyo hinihintay ni Director Hwan Lee at ng buong Production team.) Patay! ito na nga iyung sinasabi ko eh.
"Hwag-in-eul nuleubnida. uliga eodi geudeul i boyeo?" (Ok. Saan po namin sila makikita?) tanong naman nang handler niya.
"Nal ttalawa , nan dangsin-eul gippeuge habnida jusigi balabnida." (Sundan po ninyo ako, at ituturo ko po sa inyo.) pag-katapos ito sabihin nang receptionist ay umalis na agad sila sa lobby pa tungo sa evelator.
Bumibilis ang kabok ng puso ni Ri-Lang feeling niya tuloy ay hindi niya kakayanin ang maki-harap sa mga tao'ng susi nang kanyang career. Ngunit pinagilan niya ang kanyang sarili. Marami na siyang ni-risk para lang makapunta rito sa Korea, at hindi lang iyun marami ring taong magagalit sa akin kapag ngayon lang ay aayaw na ako agad. Tumayo siya ng matuwid at saka inayos ang poise. Hindi ako papayag na masira ang pangarap nila Mama at Papa na maging isang International Artist. Kaya hindi muna ako mag-papa apekto sa aking emosyon para hindi mawala ang aking mga pinag-hirapan.
"Good girl! yan nga ang dapat mong gawin." sambit naman ni Mrs. Gun Yang-Ni ang handler nito. Napansin kasi niya kangina pa ang pagigng kabado nito. Buti na lang ay nagising na ito para harapin ang kahit ano.
"Ulileul yeogi hasigi balabnida." (Dito na po tayo.)
"Ok. Ni-Rang this is it. Kaya mo ba?"
"Sympre naman ako pa?" Ngumiti ang handler nito sa kanyang narinig. Now that everything is ready, Hindi na siya mag-kakaroon nang kahit anong problema. Well, Sana! ^^,
