"I'm starving... my tummy is already claiming that he is..." Teka! asan na kaya ako? OMG! I think I'm lost! lumingon-lingon siya upang tignan kung saan siya nang galing ngunit wala na sa matinong pag-iisip angutak niya dahil sa gutom. She’s famishing dahil narin siguro nakalimutan niya mag breakfast nang umalis siya nang Pilipinas. As she wondered around, a group of Korean gangster went closer to her. Ayon na! mukhang madidikitan nanaman ako nito! The Guy earlier was a start but she doesn't have any plans na mag karoon agad nang round2 Alien conversation sa mga ito. So, as she planned tatakasan niya ang mga ito, to do so is not to allow herself any eye-contact. "Ayon! ayon na nga ang gagawin ko - hey!"
A tall guy came out of nowhere grab her from her arm at pilit siyang tinangay nito.
Mashadong mabilis ang mga pangyayari kaya hindi na niya nagawang tumakas sa mahigpit na hawak nito. Saka lang noong napansin niyang malayo na mashado ang nilalakad nila.
Lagot na! Na ka-iwas nga ako sa mga K-Gangsters na mga iyon, na tangay naman ako nang isang ito... what should I do?! She keeps on pulling out her right arm to the man's grip kaya lang malakas talaga ito ka-isa sa kanya, kaya naman wala siya'ng nagawa kung hindi pag-salitaan ito.
"Please! Don't hurt me! I am innocent!" innocent? ha ha ha kailan pa?
Binge ba ito? o hindi rin nakaka-intindi nang Ingles?
"I will give you all of my money! Just don't hurt me, please!" Dugtong pa niya.
Halatang na tamaan nang concensya ang lalaking tumangay sa kanya, dahil doon ay mas ginawa pa niyang ka drama-drama ang kanyang paki-usap dito.
Hindi rin tumagal ay binitawan na siya nito. As if na-alala nito na mali ang tao'ng natangay nito. Sa gulat niya ay hindi naman pala masama'ng tao ang dumukot sa kanya. In fact, as she remembered clearly, this man infront of her was the one who was staring at her at the plane earlier. OMG! ano ginagawa nang isang ito rito... at bakit? He seems to notice that the woman infront of her is getting confuse and fuss. Before anything got out of hand, Nag-pakilala na ito sa kanya agad. As Usual hindi ni Ni-Rang na-intindihan kong ano ang sinasabi nito kaya mas lalo siyang na-confuse.
"Annyeonghaseyo , bangbeob eun dangsin eun naega sileul hwan iyeongpyo li." (Hello, how are you ako pala si Lee hwan pyo) at saka ibinigay ang kanyang kamay para maki-pag shakehands rito.
"I'm very sorry... but I don't speak Korean Language yet, so I don't understand what you were saying." Sana! Marunong mag-Ingles ang isang ito... -Crossfinger- sign ^^,
"Oh! I see." anito at saka muling pinakilala ang kanyang sarili this time he speaks to her sa alam niyang language.
"Y-you..." halatang nagulat si Ni-Rang sa kanyang narinig. The way this tall guy talks to her was just so amazing, he speaks like a true American. Hindi halata na Korean ito dahil wala ang dalagitang napansing accent sa tuwing nag-sasalita ito nang Ingles.
"Hmm?" anito
"You were that guy, who was seated next to me from the plane."
"I was?" anito at saka nag-isip... Ngek my short-circuit ata utak nang isang ito! Malilimutin?
"Ah. Nea.(Yes) And you were that woman next to me talking to herself, right?" at saka nag-bigay ito nang napaka gandang ingiti. Parang pang commercial nang Colgate or close-up or whatever na pang tooth paste.
Hay! sinasabi ko nga ba na kaya niya ako tinitignan dahil akala nito baliw ako!!!! :|
"Anyway, are you from here? or just visiting some friends?"
"No. I'm here because of my job." sagot naman niya.
"What kind of a job?" Ano ito Ambush interview? naisa-loob-loob niya.
Dahil hindi siya nakasagot iniba na lamang nito ang tanong.
"So, if your here for a job then... where are you staying?" Halatang ini-interview talaga siya nang isang ito.
"I am suppose to be at my Hotel at this moment... but I forgot where I came from." at saka tinignan niya ito at saka nag-sabi nang "In-short, I'm lost."
"Why, didn't you just say so?" maya-maya tanong nito sa kanya. Say-so? Teka! malay ko ba na! Hindi ko kasalanan na mashado'ng malawak ang vicinity nang bansa'ng ito at mawawala ako agad-agad and besides even if I asked somebody to help me out, nobody will understand what I'm saying.
"Ok! I'll just drop you off to your hotel. what's the name of it?" Talaga!? Hahatid ako nito! Wow! How gentlemen this guy is. Hindi lang iyon guwapo pa ito. Halos kahawig niya ang Korean Popstar na si Jang Geun-Suk or Keun-suk! And I’m totally in to that guy! :D
------)
At last! She finally made it to the hotel. Hindi lang iyun, doon narin sila nag-kita nang handler niya. Sa sobrang tuwa ay agad siya'ng nilapitan nito, at sinabing kangina pa siya nito hinhanap. Tuloy she's feeling guilty of not following her what she had been told. Agad naman siya'ng nag-sorry sa Handler niya at saka sinabing may mabait na nilalang ang tumulong sa kanya upang maka-punta sa nasabing hotel.
"Talaga? Asan siya?" tanong ni Mrs. Gun Yang-Ni.
"Ito -" ha? Asan na iyun? Lumingon-lingon siya upang hanapin ang tinutukoy na lalaki. Too bad, she didn’t find him anywhere…
"I think he already left. Anyway, since your here na ang importanti ay ligtas ka at wala nangyari saiyo na masama." as she continue. Ni-Rang felt very tired. Dahil rin siguro matagal siya'ng palakad-lakad at muntikan pang mapahamak. Good things... ay nakilala niya si Mr.... wait ano nga ulit pangalan niya? Bukya! Nalimutan na niya kung sino iyung hero niya for the day dahil narin siguro sa sobrang gutom. Speaking of food, she has alot of time to eat what she find delicious for her taste. Kaya nga nang maka-pasok na siya sa kanyang kuwarto ay ni-request niya ang kanyang handler na pakainin siya nang mabuti para bumalik na sa normal ang pag-iisip niya.
Her handler, already know what she want kaya ayon hinayaan siyang mag-enjoy sa kina-kain niya anyway, bukas din naman i'll start my diet again. There's no harm if I'll have a day-off for it. :D as she said this! She laughs it all loud at saka muling pinag-patuloy ang ginagawang pag-papak nang pag-kain.
