Beni tanımaya hazır mısın ?
***
Büyük bir soluk alıp tüm hikayemi ona anlattım.
Dışlandığımı , mazoşist olduğumu , kendime zarar vermein dönüşü olmadığını , bir daha kimseye bağlanamayacağımı ve bu havada neden dışarıda oluşumu...
"Üzücü"
"Evet...Sanırım öyle"
"Baksana. Arkadaş olabiliriz , eğer sende istersen ? "
"Beni nasıl göreceksin ? Ayrıca farkında mısın bilmiyorum ama daha ismimi bile bimiyorsun Dylan !? "
"Birbirimizi görmekte sorun yok. Peki... ismin nedir ? "
"Emma"
Hiç kimse konuşmadı.
Sadece soğuk nefes sesleri vardı havada , yağmur ise hâlâ aynı şiddetini koruyordu.
Bu yağmurda tanıştığım , bu çocukla arkadaş olabilecek miydim ?
Ama... Ben bağlanamam.Asla.
Kendime tekrar zarar vermeyi , kırmayı göze alamam.
Yıldızlar gibiyimdir.Yakın gözükürüm , ama bir o kadarda uzağım insanlara onlarda bana...
Dylan birden sessizliği bozdu.
Bende bu sayede düşüncelerimden sıyrılıp ona odaklandım.
"Nereye gideceksin ? "
Biraz düşündükten sonra :
"Artık eve geri dönemem. " dedim.
"İstiyorsan bu akşam bizde kalabilirsin ? "
Böyle diyeceğini beklemiyordum açıkçası.
Biraz tereddüt ettim ancak başka gidebileceğim yer yoktu ki.
"Pekala... Teşekkür ederim bu arada. "
O anda arabanın parlak ışıkları yandı.
Yağmura doğru ilerliyorduk.
Aslında iyi birine benziyordu.
Teklifini kabul ettiğimde gözleri parlamıştı.
Ancak beni asla ama asla değiştiremezdi.
"Söyle bakalım , sen neden yağmurda arabayla dolaşıyorsun ? "
***
Bakalım yıldızlar gözüktüğü gibi yakın olabiliyor mu ? İmkansız mı ? Hayır ! Nerde olursan ol imkansız diye bir şey yoktur (!)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAZOŞIST (Düzenleniyor)
Teen FictionYağmur en alakasiz iki insanı bile bir araya getirebilir. Ve onlari iki zıtlıktan tek bir eşitliğe. Yağmurun bu kadar güçlü olabileceğini hiç düşünmemiştik. Bu iki kişinin hayatı ne kadar değişebilir ki ? Birbirlerine destek olacaklar mı ? Yoks...
