DARKNESS (Klaroline)

Bölüm 9

Caroline gözlerini devirip ellerini beline yerleştirdi ve ciddi olup olmadığını anlamak için bir kez daha Rebekah'ı süzdü. Rebekah yüzüne sinsi gülümsemesini yerleştirip kapıyı çekti...

Rebekah: Ben aşağıda olacağım, çabuk hazırlansan iyi edersin...

Caroline dolaptan siyah mini şortunu ve transparan gömleğini çıkarıp üstüne geçirdikten sonra yüksek topuklu ayakkabılarıyla kombinleyip, rujunu tazeledi ve odadan çıkıp merdivenlere yöneldi...

Hem söyleniyor hem de öfkeyle basamaklardan iniyordu.

Caroline: Lanet sürtük...

Rebekah: Seni duyabiliyorum Caroline!

Caroline: Buna şaşırmalı mıyım?

Rebekah: Acele et.

Caroline: Henüz hava bile kararmadı Rebekah...

Rebekah: Gideceğimiz yerde gün ışığına ihtiyacımız olmayacak.

Caroline: Söylesene bu özgüvenini neye borçluyuz? Klaus'un marifetlerini duyduğunda yapacaklarından endişe etmiyor musun?

Rebekah: Beni şikayet mi edeceksin? " Ah Klaus bugün kardeşin bana neler yaptı bir bilsen, eğlenmeye zorladı ve tehdit etti, çok korkuyorum. "

Rebekah bunları söylerken ağzını yamultup, sesini inceltmişti. Ellerini beline yerleştirip Caroline'a yaklaşmaya başladı ve büyük bir kahkaha attı.

Caroline: Sen beni mi taklit etmeye çalışıyorsun?

Rebekah: Denedim, ama o kadar alçalamıyorum. 

Caroline: Komik... Gerçekten 1000 yıl boyunca olgunlaşmak için hiç vakit harcamadın mı?

Rebekah: 1000 yıl mı? ömrümün yarısından çoğunu aşık olduğun adam sayesinde bir tabutta geçirdim! Sen hayat hakkında ne bilirsin ki? Ama sana bir sır vereyim onu hayatından çıkarmadığın sürece yalnızlığa mahkumsun... Senin gitmene asla izin vermeyecek herkesi, herşeyini kaybedeceksin ve sonunda benim kadar acınası bir hale geldiğinde karşına geçip güleceğim! 

Caroline: Bence sen saplantılı bir ruh hastasısın ve terkedilmenin acısını çıkaracak birilerini arıyorsun bunu daha fazla sürdürmeyeceğim! Hiç bir yere de gelmiyorum.

Caroline masanın üstünde duran telefonu eline aldı ve bir kaç numara tuşladı,

Rebekah: Durma Nik'i ara ve beni şikayet et... Ama unutma her tökezlediğinde senin arkanı toparlayacak birileri olmayacak. Ne kadar zayıfsın! Sevdiğin adamı kardeşine düşman mı edeceksin? Hadi durma ara...

Caroline telefonu bir kenara fırlatıp Rebekah'a yaklaştı ve ellerini beline yerleştirip konuşmaya başladı.

Caroline: Beni gerçekten hafife alıyorsun canım, biliyor musun fikrimi değiştirdim seninle geleceğim.

Rebekah: Elbette değiştireceksin, abim seni ektiğine göre daha iyi bir seçeneğin yok.

Caroline çantasını alıp dışarıya çıktı ve Rebekah'ın son model spor arabasına atladı. Rebekah da yerini aldıktan sonra süratle yola koyuldular... Caroline Rebekah'ın şaşkın bakışları arasında müziğin sesini açıp, dikiz aynasını kendisine çevirdi ve dudaklarındaki parlatıcıyı silip rimelini tazeledi... ardından kırmızı rujunu çıkarıp sürdükten sonra çantasını kapatıp gömleğinin altını göbeğini açık bırakacak biçimde bağladı. 

Rebekah: Pahalı fahişe imajı...

Caroline: Senin de çok asil göründüğün söylenemez. Ayrıca rimelin akmış...