[Fic SJ-HanChul] Starry Night

Chapter V

ไอ้กัปตันบ้า โรคจิต ขี้แกล้ง ชอบทรมานคน

"ว้อย!"

ฮีชอลเตะจุกคอร์กสำหรับอุดถังเบียร์ที่กลิ้งอยู่แถวนั้นกระเด็นไปอย่างหงุดหงิด รู้สึกแสบตาไปหมดเพราะความง่วง เขาคงจะหลับไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะถูกมอบหมายให้เป็นยามเฝ้าเรือ และจริงๆก็คงจะหลับอยู่ดีถ้าไม่ใช่เพราะดันมีคนอยู่เวรคู่ด้วยคือคังอิน หมอนี่ตอนเขาเล่นไพ่ก็มานั่งดูอยู่ด้วย ซดเบียร์ไปพลาง ตั้งแต่กลับเรือมาอีกทีนี่ยังไม่ได้เปิดปากพูดกับเขาอีกเลยแม้แต่คำเดียว ตอนนี้ก็นั่งคุมพังงาซดเบียร์ต่อ ทำเหมือนไม่รับรู้ว่ายังมีเขาเป็นสิ่งมีชีวิตอีกคนอยู่ร่วมบนดาดฟ้าด้วย

แต่ยังไงก็นับว่าโชคดีที่ไม่ต้องอยู่เวรคนเดียวเพราะลีทึกยังไม่ได้สอนเขาคุมเรือ ไม่ว่าจะเพราะกัปตันยังไม่ไว้ใจหรืออะไรก็เถอะ ถ้าปล่อยเขาขับเรือคนเดียวมีหวังล่มแน่

เอาละ ในเมื่อเป็นอย่างนี้เขาก็วางใจ แอบไปงีบดีกว่า

"เฮ้ย จะไปไหน?" พอจะย่องลงใต้ท้องเรือเท่านั้นแหละไอ้หมีทะเล (ตามที่ลูกเรือคนอื่นๆเรียก) ก็หายจากการเป็นใบ้อย่างฉับพลัน

"ขอไปนอนไม่ได้เหรอ" ฮีชอลออด

"จะเฝ้ากันสองคนทำไมในเมื่อเจ้าคนเดียวก็แข็งแรงพอจะคุ้มครองคนได้ทั้งเรือ" บางคนก็ชอบให้ยอว่าตัวเองแข็งแกร่ง เขารู้

"เรื่องนั้นมันก็จริงอยู่หรอกนะ" ไอ้หมีทะเลว่า "แต่กัปตันสั่งให้คอยจับตาดูเจ้า ไม่ให้เจ้าแอบอู้งาน"

ที่แท้คังอินไม่ได้มีหน้าที่เฝ้าเรือคู่กับเขา แต่หน้าที่จริงๆของหมอนี่คือเฝ้าเขาสินะ ไอ้กัปตันบ้านั่น ไม่ไว้ใจกันชัดๆ!

ฮีชอลหน้าบึ้ง อ้าปากหาวหวอด เดินปึงปังไปหัวเรือ ให้ไกลจากคังอินที่นั่งคุมพังงาอยู่ให้มากที่สุด ทรุดตัวลงนั่งขัดสมาธิหลังบาร์เรลน้ำ แบบนี้คังอินก็มองไม่เห็นเขาแล้ว ร่างบางกอดอกอย่างประชด ดีละ แกล้งไม่ให้เขานอนงั้นเหรอ หลับตรงนี้ซะเลยก็ได้!