Chapter VI

55 0 0
                                    


"พี่ลีทึก"

เยซองที่เดินสวนกับหัวหน้าลูกเรือขณะกำลังจะไปเข้าห้องน้ำขมวดคิ้วนิดๆ "ยังไม่นอนเหรอ?"

ฝ่ายนั้นหายใจหอบเหมือนเพิ่งออกแรงมา ภายใต้แสงสลัวที่สาดลอดลงมายังท้องเรือ เยซองแอบสังเกตว่าริมฝีปากคู่นั้นบวมเจ่อเล็กน้อย และมือเรียวยกขึ้นขยี้มันอยู่หลายครั้ง

"กำลังจะไปนอนนี่แหละ" แม้แต่น้ำเสียงที่พยายามบังคับให้เป็นปกติ ก็ยังมีกระแสสั่นๆเป็นพิรุธให้จับได้

แต่ก็ไม่ใช่หน้าที่ของเขาที่จะซักไซ้ไล่เลียง เยซองพยักหน้าแล้วขยับจะผละไป

"เยซอง"

เขาหยุดรอฟัง

ลีทึกดูเหมือนลังเลไปชั่ววูบก่อนจะพูดออกมา "คังอินเมามาก เจ้าพาเขาไปนอนทีนะ"

แม้จะสงสัย แต่ก็แค่พยักหน้าตอบรับอย่างไม่มากเรื่อง

"ครับ พี่ลีทึก"




เช้าวันต่อมาชาวเรือไห่หลงถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยพายุที่ซัดกระหน่ำลงมาอย่างหนัก แสงอาทิตย์ที่ควรจะเป็นสัญญาณวันใหม่ไม่มีในวันนี้ มีแต่เรือไหวโคลงเคลง เอียงไปทางนั้นทีทางนี้ทีราวกับถูกมือยักษ์จับเขย่า น้ำทะเลเย็นเฉียบซัดสาดเข้าหน้ายามเรือฝ่าคลื่นลูกใหญ่ ปนกับฝนเม็ดเป้งๆที่พร่างพรูบาดผิวเนื้อ ปลุกลูกเรือที่ง่วงเหงาหาวนอนให้ตาสว่างได้ตั้งแต่โผล่หัวขึ้นไปบนดาดฟ้า

"เจ้าอยู่ในห้อง" ฮันคยองสั่งคนป่วยที่งัวเงียตื่นตอนเขาแต่งตัวเสร็จกำลังจะออกไปจากห้อง "อย่าเพิ่งออกไป โดนฝนเดี๋ยวไข้จะกลับ"

"ข้าอยากออกไปช่วยนี่" ค้านทันทีทั้งๆที่ยังปิดปากหาว "ข้าก็เป็นลูกเรือไห่หลงเหมือนกันนะ"

ฮันคยองส่ายหน้า

"เจ้าออกไปก็เกะกะ"

[Fic SJ-HanChul] Starry NightWhere stories live. Discover now