Αφότου έφυγα από το νεκροταφείο, γύρισα σπίτι για να μαζέψω και τα υπόλοιπα μου πράγματα. Παρόλο που ήθελα πολύ να φύγω, ένιωθα κάτι να μου λέει μέσα μου να μην το κάνω. Και όταν το ανακοίνωσα στον Jimin ότι θα φύγω, αυτό το αίσθημα έγινε ακόμα πιο δυνατό.
Πηγαίνοντας προς την πόρτα, παρατήρησα ότι το γραμματοκιβώτιο μου ήταν γεμάτο. Αφού το άδειασα έβαλα τα γράμματα που είχε μέσα στην τσέπη του παλτου μου, και συνέχισα τον δρόμο μου προς την είσοδο.
Μέσα σε μίση ώρα, είχα τελειώσει το πακετάρισμα και αποφάσισα να κάνω μία βόλτα στο πάρκο που πήγαινα με τον Tae. Έτσι πήρα το παλτό μου και έφυγα.
Στον δρόμο για το πάρκο, δεν υπήρχε πολύς κόσμος. Υπήρχε ηρεμία και γαλήνη γύρω μου. Καθώς όμως περπατούσα μέσα στο πάρκο, πέρασαν από το μυαλό μου όλες οι στιγμές που πέρασα με τον φίλο μου. Χωρίς να το καταλάβω, δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα μάτια μου και κάθισα σε ένα παγκάκι προσπαθώντας να ηρεμήσω.
"Γιατί Tae; Γιατί; " ήταν οι μόνες λέξεις που μου έρχονταν στο μυαλό. Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν ο φίλος μου.
Τις σκέψεις μου όμως διέκοψε κάτι που υπήρχε μέσα στην τσέπη μου. Ήταν τα γράμματα που είχα βγάλει προηγουμένως από το γραμματοκιβώτιο μου. Τα έβγαλα από την τσέπη μου και άρχισα να διαβάζω ότι γράφανε από έξω.
Ένα από τα γράμματα όμως δεν είχε αποστολέα. Μόνο διεύθυνση. Αμέσως το άνοιξα και άρχισα να διαβάζω.
"Yoongs... "
"Δεν είναι δυνατόν! " σκέφτηκα. "Ο μόνος που με φώναζε έτσι είναι ο... "
"Taehyung! " φώναξα και συνέχισα.
"Φίλε, δεν έχω να σου πω πολλά πράγματα. Τα λέγαμε όλα μεταξύ μας. Δεν υπάρχουν μυστικά. Το μόνο που θέλω να σου πω είναι το εξής : μην φύγεις Yoongs. Μην αφήσεις τους υπόλοιπους. Μην αφήσεις τον Jimin. Σε αγαπάει Yoongi! Σε αγαπάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο! Μην τον αφήσεις να φύγει από την ζωή σου όπως έφυγα εγώ.
Επίσης θα ήθελα και κάτι άλλο. Θα ήθελα αν σου είναι εύκολο μετά από έναν μήνα να πεις στον Jungkook να πάει στο παλιό μου σπίτι και να μαζέψει τα πράγματα μου. Δεν χρειάζεται να ξέρεις το γιατί, απλά πες του το.
Αντίο Yoongs! Να με θυμάσαι. Θα μου λείψεις!
Taehyung... "
Τα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν σαν βροχή στο βρεγμένο από την υγρασία έδαφος. Είχα τόσες ερωτήσεις. Τόσα "γιατί; ".
"Θα το κάνω Kim Taehyung! Θα μου λείψεις! "
Είπα μέσα μου και ξαναεβαλα προσεχτικά το γράμμα στην τσέπη μου μαζί με τα υπόλοιπα. Τότε άκουσα μία γνώριμη φωνή.
"Jimin ;!"
Jm- Min Yoongi στάσου! είπε λαχανιασμενος.
Jm- Yoongi, σε παρακαλώ, μην φύγεις! Μην με αφήσεις! Σε αγαπώ!
Είπε καθώς δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια του. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τον αγκαλιασα σφικτά.
Y- Κι εγώ σε αγαπώ Jimin! Και δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ!
Jm- Αλήθεια; είπε κοιτάζοντας με στα μάτια.
Y- Αλήθεια!
Είπα και ένωσα τα χείλη μου με τα δικά του, δημιουργώντας ένα γλυκό φιλί.
Ευχαριστώ, Kim Taehyung! Θα μου λείψεις!...
Λοιπόν...
Αυτά!
Γιατί λέτε ο Taehyung να θέλει να πάει ο Jungkook στο σπίτι του μετά από ένα μήνα;
Αν έχετε κάποια ιδέα στείλτε μου μήνυμα και αν έχετε πέσει μέσα θα σας απαντήσω.
Τα λέμε!!!
ESTÁS LEYENDO
Farewell letter (BTS greek fanfiction) [COMPLETED]
FanficΠερίληψη στο πρώτο κεφάλαιο!