Forcing Satan As My Boyfriend | TaeKook [Çeviri]

15 [SON]

Sakin olun daha 2. kitap var...

Göğüste başka bir keskin acı.

Jungkook gözlerini açtı.

Beyaz bir odadaydı ve annesi de oradaydı, ağlıyordu. Gözyaşları yanaklarını boyuyor ve o bir hastane odasında olduğunu fark edip doğrulmuştu.

"B-Bu tamamen bir mucize... Öleceğini düşünmüştüm..." Kız Jungkook'un pijamalarla ve üstünün düğmelerinin açık olmasını umursamadan, ona sıkıca sarılmıştı.

"Biz de aynısını söyleyebiliriz, Somi."

Jungkook başını elinde kürek olan doktora doğru çevirmişti. Olanlardan dolayı kafası karışmıştı.

"V nerede ?"

"Tatlım, neden bahsediyorsun ? V kim ?"

"Belki de senin arkadaşındır ? V adında kimseyi bilmiyoruz." Doktorlar başını sallamıştı.

"Uhm, hayır. Burada V adında biri olmadığından eminim, tatlım. Belki de sadece 5 ay komada kaldığın için halüsinasyon görüyorsundur."

Halüsinasyon. Jungkook'un gözleri bu sözlerle genişlemişti.

Bu V'nin neden gerçek dışı göründüğünü açıklıyor.

O bir halüsinasyondu.

"Bayan Somi, eğer oğlunuzun bir süre daha dinlenmesine izin verirseniz sonunda devam edebilir"

Somi Jungkook'un yanaklarını okşayarak, başını salladı.

"Geri döndüğün için minnettarım, değerlim. Ölüm deneyiminin yakınındayken hayatta kaldığın için çok mutluyum. Doktor sana elektro şok kullanmak zorunda kaldı."

Gülümseyip, ayağa kalktı ve el sallayıp, hoşçakal demeyi unutmadan odadan ayrıldı.

Elektro şok. Mantıklıydı.

Muhtemelen bu yüzden göğsünde keskin bir ağrı olmuştu.

Jungkook kendine küfredip, inledi.

'Sahip olduğum tüm insanlar ve rüyalardan, neden o ?'

-

Birkaç saat dinlendikten sonra, Jungkook dışarıda dolaşmak için doktordan izin almıştı, böylece aklını boşaltabilirdi.

Doktorlar bunun onun akıl sağlığı için iyi olabileceğini düşünmüştü. Ama vücudunun dinlendiğinden emin olmak istemişlerdi bu yüzden ona bir tekerlekli sandalye vermişler ve onun kendi dekstrozunu getirmesini sağlamışlardı.

Tabii ki, dekstrozun uzun çubuğunun altında bir tekerlek vardı, bu yüzden onu getirmekte zorlanmayacaktı.

Şu anda, hastanenin etrafında pek çok insan vardı. Çoğu bir şeyleri bekliyor, diğerleri ise ağlıyordu.

Kesin olarak, kayıplarına ağlıyorlardı.

"Hala şanslıyım."

⭐️⭐️⭐️

Yıldızların biçimsiz olmasına ve karşı tarafın asıl yerden uzak olmasına rağmen, ikisi birbiriyle yakından ilgiliydi.

⭐️⭐️⭐️

Jungkook arabasını sürmeye devam ediyordu.