sonrada yerle yeksan olan kalbim ve ben gittik. kimsenin beni bizi bulamayacağı bir yere gittik yüksek ti benim hayal erimin aksine yüksekti izledim doğup büydüğüm yeri hiç gitmek istemediğim yerin resmen şu an beni istememesini izledim.akşam olmuştu soluk bir yüzle yola koyuldum her adımım daha çok yavaşlıyordum sonra durdum ve koşmaya başladım uzak bir mesafeyi koşmuştum sinir ve hüzüntü den yorgunluğumu fark etmedim.sonra eve geldim kimse yoktu durduğumda soluk soluğa kaldım ve kendimi yere atım yerde uyuya kalmıştım annem geldi sana ne oldu dedi ben kaçtım zaten dinlemiştim telefonu falan bıraktım sadece 5 lirayı aldım ve gittim. kan şekerimin düşeceğini tahmin ederek almıştım zaten öylede oldu bir dükkana girdim kendime bir çikolata aldım ve çıktım dükkandan baktım tekrar üstüme yıkılan yere.gözümü kapadım ve YÜCE ALLAHIM sen bana yardım et diye dualar döküldü dudaklarımdan sessizce sonra gözümü açtım ve onun evine çevirmişim kafamı hemen gök yüzüne baktım o an gözlerimi kaçırmak istedim sonra birde ne göreyim. daha yarım saat öncesine kadar tek bir bulut olmayan gök yüzünde birden kara bulutlar çıktı resmen ben o hüzüntüde ağlamadım ama gök yüzü benim için ağladı resmen yada benim ağlamamı gizleyerek benim ağlamamı istedi sanki. sonra haykırdım artık dertlerimi göz yaşlarımı gülerek çok konuşarak saklamak istemiyorum sonra ayağı kalktım eğer bir adım atsam ölürdüm çünkü yüksekti ve kollarımı açtım gözümü kapattım ve ..........................
DEVAMI DİĞER SAYFADA
