Chapter 1: FIRST.
DESIREE's PoV
Maaga akong nagising dahil first day ngayon sa pinapasukan kong school.
Graduating student na ako sa PU. Meaning, Paraiso University. Though transferee ako. Madami kasi akong fake friends sa old school ko.
Iisa lang naman ang tunay kong kaibigan dati hanggang ngayon at si Abigail yun. Tapos nagtransfer siya sa PU kaya naman sumunod ako.
Tumingin ako sa orasan sa tabi ko. 6:00. Good maaga pa ako.
Bumangon na ako at naligo.
Habang nagpupunas ako ng twalya biglang kumatok at nagsalita si kuya Josh galing sa labas.
"Kapatid! bumyahe si Mang Anthon sa Batangas kaninang madaling araw. Maglalakad ka ngayon dahil walang maghahatid sayo sa school mo. May pupuntahan pa kasi ako okay?"
I stopped for a moment. Sino maghahatid sa akin? Usually si Kuya kapag wala si Mang athon eh.
No choice. So... Maglalakad ako? Osige. Ayos lang naman. Exercise na rin yun para sakin. Morning exercise kumabaga.
Safe naman siguro ako sa daan kahit mag-isa ako. Umaga pa naman at mababait naman ang mga tao dito samin.
"Okay kuya, Maaga pa naman kaya okay lang kung maglakad ako," sagot ko kay kuya sa likod ng pintuan.
Nagbihis na ako ng uniform ko at nag suklay.
Naglagay na din ako ng konting pabango.
Kinuha ko na yung cellphone at bag ko at bumaba na.
"Bye ma, pa, pasok na akong school!" paalam ko.
Tinignan ako ni Papa. "Aral mabuti anak ha. Huwag muna lumandi,"
Tinignan ko ng masama si Papa. "Ofcourse naman 'Pa! Ikaw naman. Never talaga akong lalandi."
"Haha sige anak pasok ka na para hindi ka malate," tumango ako kay pa.
Liningon ako ni Mama. "Hindi ka man lang ba kakain anak?" biglang sabi ni mama.
"Hindi na ma. Ayos lang ako. Madami akong nakain kagabi eh." hindi naman ako nagugutom.
"Sige, Bye anak! Ingat!"
Lumabas na ako ng bahay at naglakad na papuntang school.
--------------------------
*PARK*
On the way sa university ko ay nadaanan ko ang park.
Halos puro mag-jowa ang nadadaanan ko. Aga naman nila para pumunta dito sa park. Hindi sila magkakapatid or what.
BINABASA MO ANG
This is Love [Completed]
HumorDesiree and Adrian had the exact same perspective when it comes to love. They say it's just a waste of time and it's completely ridiculous. Also, 'di sila naniniwala sa forever. But who would have known that right after they meet, there perspective...